4. ส่วนทุกคนที่มีสติปัญญาที่ได้ทำงานต่างๆ เพื่อสถานนมัสการนั้นมาถึง โดยต่างก็ผละจากงานของตน
5. พวกเขาพากันมาเรียนโมเสสว่า “ประชาชนนำของมาถวายมากเกินความต้องการที่จะใช้ในงานซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ทำ”
6. โมเสสจึงสั่งให้ประกาศไปทั่วค่ายว่า “อย่าให้ชายหญิงนำของสำหรับสร้างสถานนมัสการมาถวายอีกเลย” ดังนั้นประชาชนจึงไม่นำของมาถวายอีก
7. เพราะของที่มีอยู่แล้วก็พอสำหรับงานทุกอย่าง และยังมีเหลืออีก
8. ช่างฝีมือทุกคนในหมู่คนงานได้สร้างพลับพลาด้วยม่านสิบผืน ที่ทำจากผ้าป่านเนื้อดีและด้ายสีฟ้า สีม่วง สีแดงเข้ม และปักภาพเครูบซึ่งออกแบบไว้ที่ม่านนั้น
9. ม่านผืนหนึ่งให้ยาว 12 เมตร กว้าง 2 เมตร ม่านทุกผืนให้มีขนาดเท่ากัน
10. ม่านห้าผืนเขาทำให้เกี่ยวติดกัน และอีกห้าผืนนั้นก็ให้เกี่ยวติดกันด้วย
11. เขาทำหูม่านด้วยด้ายสีฟ้าติดไว้ตามขอบม่านด้านนอกสุดทั้งชุดที่หนึ่งและชุดที่สอง
12. ม่านผืนหนึ่งเขาทำหูห้าสิบหู และตามขอบม่านชุดที่สอง เขาก็ทำหูห้าสิบหูให้ตรงกัน
13. และเขาทำขอทองคำห้าสิบขอ และใช้มันเกี่ยวม่านให้เป็นพลับพลาเดียวกัน
14. เขาทำม่านอีกสิบเอ็ดผืนด้วยขนแพะ สำหรับเป็นเต็นท์คลุมพลับพลา
15. ม่านผืนหนึ่งยาว 13 เมตร กว้าง 2 เมตร ทั้งสิบเอ็ดผืนมีขนาดเท่ากัน
16. เขาเกี่ยวม่านห้าผืนให้ติดกัน ส่วนม่านอีกหกผืนก็เกี่ยวติดกันแยกไว้ต่างหาก
17. และเขาทำหูม่านห้าสิบหูติดกับขอบม่านด้านนอกสุดทั้งชุดที่หนึ่ง และชุดที่สอง
18. เขาทำขอทองสัมฤทธิ์ห้าสิบขอ เกี่ยวขอเข้าที่หูม่านให้ติดกันเป็นเต็นท์หลังเดียว
19. เขาทำผ้าคลุมเต็นท์ ด้วยหนังแกะตัวผู้ย้อมสีแดงชั้นหนึ่ง และคลุมทับด้วยหนังอย่างดีอีกชั้นหนึ่ง
20. เขาทำกรอบไม้สำหรับพลับพลาจากไม้กระถินเทศที่ตั้งตรง