15. เมื่อพระทัยของฟาโรห์ดื้อไม่ยอมปล่อยพวกเราไป พระยาห์เวห์จึงทรงประหารลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์ทั้งของมนุษย์และของสัตว์ เพราะฉะนั้น ข้าจึงถวายสัตว์ตัวผู้ทุกตัวที่ออกจากครรภ์ครั้งแรกแด่พระยาห์เวห์ แต่บุตรชายหัวปีทั้งหมดของข้า ข้าก็ไถ่ไว้’
16. พิธีนี้จะเป็นดังเครื่องหมายที่มือของท่าน และดังสัญลักษณ์ที่หน้าผากของท่าน เพราะพระยาห์เวห์ได้ทรงนำพวกเราออกจากอียิปต์ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์”
17. เมื่อฟาโรห์ปล่อยประชากรไปแล้ว พระเจ้าไม่ได้ทรงนำพวกเขาไปทางแผ่นดินของคนฟีลิสเตียแม้ว่าจะเป็นทางใกล้ เพราะพระเจ้าตรัสว่า “เกรงว่าเมื่อประชากรไปเผชิญสงครามเข้า พวกเขาจะเปลี่ยนใจและกลับไปยังอียิปต์”
18. พระเจ้าจึงทรงนำประชากรอ้อมไปทางถิ่นทุรกันดารยังทะเลแดง ชนชาติอิสราเอลก็ออกจากแผ่นดินอียิปต์ มีอาวุธพร้อมทำสงคราม
19. โมเสสเอากระดูกของโยเซฟไปด้วย เพราะโยเซฟให้ชนชาติอิสราเอลสาบานเป็นมั่นเหมาะว่า “พระเจ้าจะทรงเยี่ยมเยียนพวกท่านอย่างแน่นอน แล้วพวกท่านจงเอากระดูกของเราไปจากที่นี่ด้วย”