อพยพ 13:15-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

15. เมื่อ​พระ‍ทัย​ของ​ฟา‌โรห์​ดื้อ​ไม่​ยอม​ปล่อย​พวก‍เรา​ไป พระ‍ยาห์‌เวห์​จึง​ทรง​ประ‌หาร​ลูก‍หัว‍ปี​ทั้ง‍หมด​ใน​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​ทั้ง​ของ​มนุษย์​และ​ของ​สัตว์ เพราะ‍ฉะนั้น ข้า​จึง​ถวาย​สัตว์​ตัว‍ผู้​ทุก​ตัว​ที่​ออก​จาก​ครรภ์​ครั้ง‍แรก​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ แต่​บุตร‍ชาย​หัว‍ปี​ทั้ง‍หมด​ของ​ข้า ข้า​ก็​ไถ่​ไว้’

16. พิธี​นี้​จะ​เป็น​ดัง​เครื่อง‍หมาย​ที่​มือ​ของ​ท่าน และ​ดัง​สัญ‌ลักษณ์​ที่​หน้า‍ผาก​ของ​ท่าน เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​ทรง​นำ​พวก‍เรา​ออก​จาก​อียิปต์​ด้วย​พระ‍หัตถ์​อัน​ทรง​ฤทธิ์”

17. เมื่อ​ฟา‌โรห์​ปล่อย​ประ‌ชา‍กร​ไป​แล้ว พระ‍เจ้า​ไม่‍ได้​ทรง​นำ​พวก‍เขา​ไป​ทาง​แผ่น‍ดิน​ของ​คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​แม้‍ว่า​จะ​เป็น​ทาง​ใกล้ เพราะ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า “เกรง‍ว่า​เมื่อ​ประ‌ชา‍กร​ไป​เผชิญ​สง‌คราม​เข้า พวก‍เขา​จะ​เปลี่ยน​ใจ​และ​กลับ​ไป​ยัง​อียิปต์”

18. พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​นำ​ประ‌ชา‍กร​อ้อม​ไป​ทาง​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​ยัง​ทะเล​แดง ชน‍ชาติ​อิสรา‌เอล​ก็​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ มี​อาวุธ​พร้อม​ทำ​สง‌คราม

อพยพ 13