สุภาษิต 7:9-22 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

9. ใน​เวลา​โพล้‍เพล้ ใน​เวลา​เย็นใน​ตอน‍กลาง‍คืน​และ​ใน​ความ​มืด

10. และ​ดู‍สิ หญิง​คน​หนึ่ง​มา​พบ​เขาแต่ง‍ตัว​อย่าง​โส‌เภ‌ณี​และ​มี​หัว‍ใจ​เจ้า‍เล่ห์

11. นาง​จัด‍จ้าน​และ​หัว‍รั้นเท้า​ของ​นาง​ไม่​อยู่​กับ​บ้าน

12. ประ‌เดี๋ยว​อยู่​ถนน ประ‌เดี๋ยว​อยู่​ที่​ลาน‍เมืองและ​นาง​หมอบ​คอย‍อยู่​ทุก​หัว‍มุม

13. นาง​ฉวย​เขา​ได้​และ​จูบ​เขานาง​พูด​กับ​เขา​อย่าง​หน้า​ไม่​อาย​ว่า

14. “ฉัน​ต้อง​ถวาย​เครื่อง‍ศานติ‍บูชาและ​วัน‍นี้​ฉัน​ได้​ถวาย​แก้‍บน​แล้ว

15. เพราะ‍ฉะนั้น​ฉัน​จึง​ออก​มา‍หา​เธอเสาะ‍หา​เธอ​อย่าง​ตั้ง‍ใจ และ​ฉัน​พบ​เธอ​แล้ว

16. ฉัน​ได้​คลุม​เตียง​ของ​ฉัน​ด้วย​ผ้า​คลุมเป็น​ผ้า​ลินิน‍สี​จาก​อียิปต์

17. ฉัน​ทำ​ที่‍นอน​ของ​ฉัน​ให้​หอม​ด้วย​มด‌ยอบกฤษ‌ณา และ​อบเชย

18. มา​เถอะ ให้​เรา​มา​อิ่ม​ด้วย​ความ​รัก​จน​รุ่ง‍เช้าให้​เรา​สำเริง‍สำราญ​กัน​ด้วย​ความ​รัก

19. เพราะ​สามี​ของ​ฉัน​ไม่​อยู่​บ้านเขา​ไป​ทาง​ไกล

20. เขา​พก​เงิน​ไป​ถุง​หนึ่งพอ​วัน‍เพ็ญ​เขา​จึง​จะ​กลับ‍มา”

21. นาง​หว่าน​ล้อม​เขา​ด้วย​คำ​เชิญ‍ชวน​มาก‍มายนาง​ชัก‍จูง​เขา​ด้วย​คำ‍พูด​พะ‌เน้า‍พะ‌นอ

22. เขา​ก็​ติด‍ตาม​นาง​ไป​ทัน‍ทีอย่าง​วัว​ตัว‍ผู้​ไป​สู่​การ​ฆ่าหรือ​อย่าง​กวาง​เข้า​ไป​ติด‍กับ‍ดัก

สุภาษิต 7