1. ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังปัญญาของข้าจงเอียงหูของเจ้าฟังความเข้าใจของข้า
2. เพื่อเจ้าจะรักษาความเฉลียวฉลาดไว้และปากของเจ้าจะระแวดระวังความรู้
3. เพราะปากของหญิงแพศยาก็หยาดน้ำผึ้งออกมาและคำพูดของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน
4. แต่ในที่สุด นางก็ขมอย่างบอระเพ็ดและคมอย่างดาบสองคม
5. เท้าของนางก้าวลงไปสู่ความตายย่างเท้าของนางมุ่งตรงไปยังแดนคนตาย
6. นางไม่สนใจวิถีแห่งชีวิตหนทางของนางวนเวียนไป และนางไม่รู้
7. ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังข้าและอย่าพรากจากถ้อยคำแห่งปากของข้า