11. ข้าได้สอนเจ้าเรื่องทางแห่งปัญญาแล้วข้าได้นำเจ้าในหนทางแห่งความเที่ยงธรรม
12. เมื่อเจ้าเดิน ย่างเท้าของเจ้าจะไม่ถูกขัดขวางและถ้าเจ้าวิ่ง เจ้าจะไม่สะดุด
13. จงยึดคำสั่งสอนไว้ และอย่าปล่อยไปจงเฝ้าเธอไว้ เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า
14. อย่าเข้าไปในวิถีของคนอธรรมและอย่าเดินในทางของคนชั่ว
15. จงหลีกเสีย อย่าเดินบนนั้นเลี้ยวออกไปเสีย และจงผ่านไป
16. เพราะพวกเขานอนไม่หลับ ถ้ามิได้ทำชั่วพวกเขาจะหลับไม่ลง ถ้ามิได้ทำให้คนสะดุด
17. เพราะพวกเขากินอาหารแห่งความโหดร้ายและดื่มเหล้าองุ่นแห่งความทารุณ
18. แต่วิถีของคนชอบธรรมเหมือนแสงอรุณซึ่งฉายสุกใสยิ่งๆ ขึ้นจนสว่างเต็มที่
19. ทางของคนอธรรมก็เหมือนความมืดทึบพวกเขาไม่ทราบว่าสะดุดอะไร
20. ลูกเอ๋ย จงใส่ใจถ้อยคำของข้าจงเอียงหูของเจ้าเข้าหาคำพูดของข้า