8. สินบนเหมือนแก้ววิเศษในสายตาของผู้ให้เขาจะหันไปทางไหนก็เจริญรุ่งเรืองทางนั้น
9. ผู้ให้อภัยการละเมิดก็มุ่งจะสร้างมิตรภาพแต่คนที่ชอบพูดย้ำความผิดจะทำให้เพื่อนสนิทแตกคอกัน
10. คำว่ากล่าวเข้าไปในคนที่มีความเข้าใจลึกกว่าการเฆี่ยนคนโง่สักร้อยที
11. คนชั่วร้ายก็แสวงหาแต่การกบฏดังนั้นผู้สื่อสารดุร้ายจะถูกส่งไปสู้เขา
12. ให้คนไปพบแม่หมีที่ลูกถูกขโมยไปยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา
13. คนที่ทำความชั่วตอบแทนความดีความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของคนนั้น
14. การเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหลฉะนั้นจงหยุดเสียก่อนเกิดการพิพาท
15. บุคคลที่ตัดสินว่าคนอธรรมไม่มีความผิดและบุคคลที่ลงโทษคนชอบธรรมทั้งสองก็เป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
16. ทำไมคนโง่จึงมีเงินในมือเพื่อซื้อปัญญาในเมื่อเขาไม่มีใจปรารถนา?
17. มิตรสหายย่อมรักกันทุกเวลาและพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก
18. คนไม่มีสามัญสำนึกย่อมให้คำปฏิญาณและเป็นผู้ค้ำประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน
19. ผู้รักการละเมิดก็รักการวิวาทผู้ทำประตูบ้านของตนให้สูงก็แสวงหาการทำลาย
20. คนใจคดจะไม่เจริญรุ่งเรืองและผู้ที่มีลิ้นตลบตะแลงย่อมตกอยู่ในความยากลำบาก
21. ผู้ให้กำเนิดคนโง่ย่อมทุกข์โศกและบิดาของคนโง่เขลาไม่มีความชื่นบาน
22. ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดีแต่จิตใจชอกช้ำทำให้กระดูกแห้ง
23. คนอธรรมรับสินบนเป็นการลับเพื่อผันแปรวิถีแห่งความยุติธรรม
24. คนที่มีความเข้าใจย่อมจับจ้องดูปัญญาแต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก