2. ลิ้นของคนมีปัญญายกย่องความรู้แต่ปากของคนโง่เทความโง่ออกมา
3. พระเนตรของพระยาห์เวห์อยู่ในทุกแห่งหนทรงเฝ้าดูคนชั่วและคนดี
4. ลิ้นที่ปลอบโยนเป็นต้นไม้แห่งชีวิตแต่ลิ้นตลบตะแลงทำให้จิตใจแตกสลาย
5. คนโง่ดูหมิ่นคำสั่งสอนของบิดาตนแต่คนที่ใส่ใจคำตักเตือนเป็นคนสุขุม
6. ในบ้านของคนชอบธรรมมีสมบัติมากมายแต่รายได้ของคนอธรรมนำความลำบากมา
7. ปากของคนมีปัญญากระจายความรู้แต่ใจของคนโง่ไม่เป็นเช่นนั้น
8. พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังเครื่องบูชาของคนอธรรมแต่ทรงปีติยินดีในคำอธิษฐานของคนเที่ยงธรรม
9. พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังทางของคนอธรรมแต่พระองค์ทรงรักผู้ติดตามความชอบธรรม
10. มีการตีสอนอย่างหนักสำหรับผู้ละทิ้งทางดีคนที่เกลียดคำตักเตือนก็จะตาย
11. แดนคนตายและแดนพินาศปรากฏแจ้งต่อพระยาห์เวห์ใจของมนุษย์จะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด
12. คนที่ชอบเยาะเย้ยคนอื่นไม่ชอบถูกตักเตือนเขาจะไม่ไปหาคนมีปัญญา
13. ใจยินดีทำให้ใบหน้าแช่มชื่นแต่เมื่อใจเศร้าหมอง ดวงจิตก็สลาย