สุภาษิต 12:21-28 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

21. ไม่‍มี​สิ่ง‍เลว‍ร้าย​เกิด‍ขึ้น​กับ​คน​ชอบ‍ธรรมแต่​คน​อธรรม​เต็ม‍ไป‍ด้วย​ความ​ลำ‌บาก

22. พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เกลียด‍ชัง​ปาก​ที่​พูด​มุสาแต่​ทรง​ปีติ‍ยินดี​ใน​คน​ที่​ประ‌พฤติ​อย่าง​ซื่อ‍สัตย์

23. คน​สุขุม​ย่อม​เก็บ‍งำ​ความ​รู้​ไว้แต่​คน‍โง่​ป่าว‍ร้อง​ความ​โง่​ของ​ตน

24. มือ​ของ​คน​ขยัน​จะ​ครอบ‍ครองแต่​คน​เกียจ‍คร้าน​จะ​ถูก​บัง‍คับ​ให้​ทำ‍งาน​หนัก

25. ความ​กระ‌วน‍กระ‌วาย​ใน​ใจ​คน​ถ่วง​เขา​ลงแต่​ถ้อย‍คำ​ที่​ดี​ทำ​ให้​เขา​ยินดี

26. คน​ชอบ‍ธรรม​อยู่​ใน​สภาพ‍ดี​กว่า​เพื่อน‍บ้าน​ของ​ตนแต่​ทาง​ของ​คน​อธรรม​นำ​ตัว‍เขา​ให้​หลง‍เจิ่น​ไป

27. คน​เกียจ‍คร้าน​จะ​ไม่‍ได้​ปิ้ง​อาหารแต่​คน​ขยัน​จะ​ได้​ทรัพย์‍สมบัติ​ล้ำ‍ค่า

28. วิถี​ของ​ความ​ชอบ‍ธรรม​นำ​ไป​สู่​ชีวิตและ​หน‍ทาง​นั้น​ไม่‍มี​ความ​มรณา

สุภาษิต 12