6. พระพรนานัปการอยู่บนศีรษะของคนชอบธรรมแต่ปากของคนอธรรมซ่อนความโหดร้าย
7. การระลึกถึงคนชอบธรรมเป็นพระพรแต่ชื่อของคนอธรรมจะเน่าเสีย
8. คนมีปัญญาจะยอมรับบัญญัติแต่คนที่พูดโง่ๆ จะถึงความพินาศ
9. คนที่ดำเนินในความซื่อสัตย์ก็ดำเนินอย่างมั่นคงแต่ผู้ที่ทำทางของตนให้คดก็จะถูกเปิดโปง
10. ผู้ที่ขยิบตาก็ก่อความยุ่งยากแต่คนที่พูดโง่ๆ จะถึงความพินาศ
11. ปากของคนชอบธรรมเป็นน้ำพุแห่งชีวิตแต่ปากของคนอธรรมซ่อนความโหดร้าย
12. ความเกลียดชังเร้าให้เกิดการวิวาทแต่ความรักให้อภัยการละเมิดทุกอย่าง
13. ที่ปากของผู้มีความเข้าใจจะพบปัญญาแต่ไม้เรียวก็เหมาะแก่หลังของผู้ไม่มีสามัญสำนึก
14. คนมีปัญญาย่อมสะสมความรู้ไว้แต่ปากของคนโง่นำความหายนะมาใกล้
15. ทรัพย์สมบัติของคนมั่งคั่งเป็นเมืองเข้มแข็งของเขาแต่ความยากจนของคนจนเป็นความหายนะของเขา
16. ค่าจ้างของคนชอบธรรมคือชีวิตแต่ค่าตอบแทนของคนอธรรมคือการลงโทษ
17. คนที่สนใจคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิตแต่คนที่ปฏิเสธคำตักเตือนก็หลงเจิ่นไป
18. ผู้ที่ซ่อนความเกลียดชังไว้ก็มีปากมุสาและคนที่ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นก็เป็นคนโง่