18. ผู้ที่ซ่อนความเกลียดชังไว้ก็มีปากมุสาและคนที่ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นก็เป็นคนโง่
19. พูดมากคำย่อมทำบาปได้แต่คนที่ยับยั้งปากของตนก็เป็นคนฉลาด
20. ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดีความคิดของคนอธรรมมีค่าน้อย
21. ปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนมากมายแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22. พระพรของพระยาห์เวห์ทำให้มั่งคั่งและพระองค์ไม่ได้ทรงเพิ่มความโศกเศร้าเข้ากับพระพร
23. คนโง่ทำความผิดเหมือนการเล่นสนุกแต่คนที่มีความเข้าใจก็เพลิดเพลินกับปัญญา
24. สิ่งที่คนอธรรมกลัว มันจะมาถึงเขาแต่สิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนา พระองค์จะประทานให้
25. เมื่อพายุหมุนผ่านไปแล้ว ก็ไม่มีคนอธรรมอีกแต่คนชอบธรรมจะตั้งมั่นเป็นนิตย์
26. น้ำส้มสายชูกับฟัน และควันกับตา เป็นฉันใดคนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขา ก็เป็นฉันนั้น
27. ความยำเกรงพระยาห์เวห์นั้นยืดชีวิตให้ยาวแต่ปีเดือนของคนอธรรมจะสั้นเข้า
28. ความหวังของคนชอบธรรมคือความยินดีแต่ความมุ่งหวังของคนอธรรมก็สูญเปล่า
29. ทางของพระยาห์เวห์เป็นที่กำบังแข็งแกร่งแก่คนซื่อสัตย์แต่เป็นความหายนะแก่คนประพฤติชั่ว
30. คนชอบธรรมจะไม่มีวันสั่นคลอนแต่คนอธรรมจะไม่ได้อยู่ในแผ่นดิน
31. ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญาแต่ลิ้นของคนตลบตะแลงจะถูกตัดออก
32. ริมฝีปากของคนชอบธรรมรู้จักสิ่งที่ดีที่ควรแต่ปากของคนอธรรมรู้จักความตลบตะแลง