17. คนที่สนใจคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิตแต่คนที่ปฏิเสธคำตักเตือนก็หลงเจิ่นไป
18. ผู้ที่ซ่อนความเกลียดชังไว้ก็มีปากมุสาและคนที่ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นก็เป็นคนโง่
19. พูดมากคำย่อมทำบาปได้แต่คนที่ยับยั้งปากของตนก็เป็นคนฉลาด
20. ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดีความคิดของคนอธรรมมีค่าน้อย
21. ปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนมากมายแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22. พระพรของพระยาห์เวห์ทำให้มั่งคั่งและพระองค์ไม่ได้ทรงเพิ่มความโศกเศร้าเข้ากับพระพร
23. คนโง่ทำความผิดเหมือนการเล่นสนุกแต่คนที่มีความเข้าใจก็เพลิดเพลินกับปัญญา
24. สิ่งที่คนอธรรมกลัว มันจะมาถึงเขาแต่สิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนา พระองค์จะประทานให้
25. เมื่อพายุหมุนผ่านไปแล้ว ก็ไม่มีคนอธรรมอีกแต่คนชอบธรรมจะตั้งมั่นเป็นนิตย์
26. น้ำส้มสายชูกับฟัน และควันกับตา เป็นฉันใดคนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขา ก็เป็นฉันนั้น