1. ข้าแต่องค์เจ้านาย พระองค์ทรงเป็นที่พักพิงของข้าพระองค์ทั้งหลายทุกชั่วชาติพันธุ์
2. ก่อนที่ภูเขาทั้งหลายเกิดขึ้นมาก่อนที่พระองค์ทรงให้กำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล
3. พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นผงคลีและตรัสว่า “มนุษย์ทั้งหลายเอ๋ย จงกลับเถิด”
4. เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวานนี้ซึ่งผ่านไปแล้วหรือเหมือนยามเดียวในกลางคืน
5. พระองค์ทรงเทการล่วงหลับบนเขาทั้งหลายพวกเขาก็เหมือนหญ้าที่งอกขึ้นในเวลาเช้า
6. ในเวลาเช้ามันก็บานออกและงอกขึ้นเมื่อเวลาเย็นก็ร่วงโรยและเหี่ยวไป