13. พระองค์ทรงแยกทะเลและทรงให้พวกเขาเดินผ่านไปและทรงทำให้น้ำตั้งขึ้นเป็นพะเนิน
14. ในกลางวันพระองค์ทรงนำพวกเขาด้วยเมฆและด้วยแสงไฟตลอดคืนยังรุ่ง
15. พระองค์ทรงแยกศิลาเป็นช่องในถิ่นทุรกันดารและทรงให้พวกเขาดื่มน้ำอย่างมากมายเหมือนมาจากที่ลึก
16. พระองค์ทรงทำให้ลำธารออกมาจากหินและทรงทำให้น้ำไหลลงมาเหมือนแม่น้ำ
17. แต่พวกเขายังทำบาปมากยิ่งขึ้นต่อพระองค์ได้กบฏต่อองค์ผู้สูงสุดในที่แห้งแล้ง
18. พวกเขาทดลองพระเจ้าในใจของเขาโดยเรียกร้องอาหารที่เขาอยาก
19. พวกเขาพูดหมิ่นพระเจ้าว่า“พระเจ้าจะทรงเตรียมโต๊ะอาหารในถิ่นทุรกันดารได้หรือ?
20. จริงอยู่ พระองค์ทรงตีศิลาให้น้ำพุ่งออกมาแล้วลำธารก็ไหลล้นแต่พระองค์จะประทานอาหารด้วยได้หรือ?จะทรงจัดเนื้อให้ประชากรของพระองค์ได้หรือ?”
21. เพราะฉะนั้น เมื่อพระยาห์เวห์ทรงสดับแล้ว พระองค์ก็ทรงเกรี้ยวกราดมีไฟลุกโพลงขึ้นสู้ยาโคบความกริ้วของพระองค์ทวีขึ้นสู้อิสราเอล
22. เพราะพวกเขาไม่เชื่อพระเจ้าและไม่ไว้วางใจในการช่วยกู้ของพระองค์