1. แน่ทีเดียว พระเจ้าทรงดีต่ออิสราเอลต่อบุคคลผู้มีใจบริสุทธิ์
2. แต่ข้าพเจ้าเล่า เท้าของข้าพเจ้าเกือบสะดุดย่างเท้าของข้าพเจ้าจวนพลาดเต็มทีแล้ว
3. เพราะข้าพเจ้าริษยาคนจองหองเมื่อข้าพเจ้าเห็นความสมบูรณ์พูนสุขของคนอธรรม
4. เพราะเขาทั้งหลายไม่มีความเจ็บปวดร่างกายของพวกเขาปกติและสมบูรณ์
5. เขาทั้งหลายไม่ลำบากอย่างคนอื่นๆพวกเขาไม่รับภัยอย่างคนอื่นๆ
6. เพราะฉะนั้น ความเย่อหยิ่งจึงเป็นสร้อยคอของเขาทั้งหลายความทารุณคลุมพวกเขาไว้อย่างเครื่องแต่งกาย
7. ตาของเขาทั้งหลายพองด้วยความอ้วนพีใจของพวกเขาเต็มด้วยความคิดชั่ว
8. เขาทั้งหลายเย้ยหยันและพูดด้วยความมุ่งร้ายพวกเขายโส ขู่ว่าจะบีบบังคับ
9. เขาทั้งหลายอ้าปากสู้ฟ้าสวรรค์และลิ้นของพวกเขาก็ตระเวนไปในโลก
10. เพราะฉะนั้น ประชาชนของพระองค์จึงกลับมาที่นี่และพวกเขาดื่มน้ำแห่งความบริบูรณ์
11. และเขาทั้งหลายพูดว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไร?พระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ?”