5. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมทัพ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของอิสราเอลขอทรงตื่นขึ้นลงโทษประชาชาติทั้งสิ้นขออย่าทรงเมตตาผู้ที่ทรยศคิดร้ายแม้สักคนเดียวเส-ลาห์
6. พวกเขากลับมาทุกเย็นขู่คำรามอย่างสุนัขและตระเวนไปทั่วนคร
7. ดูสิ ปากของพวกเขาพูดโพล่งและคำเสียดแทงอยู่ที่ริมฝีปากของเขาเพราะเขาคิดว่า “ใครจะได้ยินเรา?”
8. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงหัวเราะเยาะเขาพระองค์ทรงเยาะเย้ยประชาชาติทั้งปวง
9. ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะเฝ้าดูพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
10. พระเจ้าของข้าพเจ้าจะพบข้าพเจ้าด้วยความรักมั่นคงของพระองค์พระเจ้าจะทรงให้ข้าพเจ้ามองเห็นพวกศัตรูของข้าพเจ้าแพ้
11. ข้าแต่องค์เจ้านาย ผู้ทรงเป็นโล่ของข้าพระองค์ทั้งหลายขออย่าทรงสังหารพวกเขาเสีย เกรงว่าชนชาติของข้าพระองค์จะลืมขอให้เขาระหกระเหินไปด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ และให้เขาล้มลง
12. เพราะบาปจากปากของเขา และเพราะถ้อยคำจากริมฝีปากของเขาขอให้เขาติดกับโดยความเย่อหยิ่งของเขาเพราะการแช่งสาปและการมุสาซึ่งเขาเปล่งออกมานั้น
13. ขอทรงเผาผลาญเขาเสียโดยพระพิโรธขอทรงเผาผลาญเขาจนสิ้นแล้วคนจะทราบว่าพระเจ้าทรงปกครองเหนือยาโคบถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลกเส-ลาห์
14. พวกเขากลับมาทุกเย็นหอนอย่างสุนัขและตระเวนไปทั่วนคร
15. เขาเที่ยวไปหาอาหารถ้าไม่ได้กินอิ่มก็ขู่คำราม
16. แต่ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงพระกำลังของพระองค์ข้าพระองค์จะโห่ร้องด้วยความยินดีเรื่องความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้าเพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์เป็นที่ลี้ภัยในยามที่ข้าพระองค์ทุกข์ยาก
17. ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะร้องเพลงสดุดีพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์พระเจ้าผู้ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์