3. พระเจ้าของเราเสด็จมา พระองค์มิได้ทรงเงียบอยู่เพลิงเผาผลาญมาข้างหน้าพระองค์และรอบพระองค์มีพายุพัดรุนแรง
4. พระองค์ทรงเรียกฟ้าสวรรค์เบื้องบนและแผ่นดินโลก เพื่อจะทรงพิพากษาประชากรของพระองค์ว่า
5. “จงรวบรวมผู้จงรักภักดีของเรามาให้เราผู้ทำพันธสัญญากับเราด้วยเครื่องสัตวบูชา”
6. ฟ้าสวรรค์ประกาศความชอบธรรมของพระองค์เพราะพระเจ้านั่นแหละทรงเป็นผู้พิพากษาเส-ลาห์
7. “ประชากรของเราเอ๋ย จงฟัง และเราจะพูดอิสราเอลเอ๋ย เราจะทักท้วงเจ้าเราเป็นพระเจ้า พระเจ้าของเจ้า
8. เรามิได้ตำหนิเจ้าเรื่องเครื่องสัตวบูชาของเจ้าเครื่องบูชาเผาทั้งตัวของเจ้ามีอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
9. เราจะไม่รับวัวผู้จากเรือนของเจ้าหรือแพะผู้จากคอกของเจ้า
10. เพราะสัตว์ทุกตัวในป่าเป็นของเราทั้งสัตว์เลี้ยงบนภูเขาตั้งพันยอด
11. เรารู้จักนกแห่งขุนเขาทุกตัวและสัตว์ในท้องทุ่งเป็นของเรา
12. “ถ้าเราหิว เราจะไม่บอกเจ้าเพราะพิภพและสารพัดที่อยู่ในนั้นเป็นของเรา
13. เรากินเนื้อวัวผู้หรือ?เราดื่มเลือดแพะหรือ?
14. จงถวายเครื่องบูชาคือการขอบพระคุณแด่พระเจ้าและแก้บนของเจ้าต่อองค์ผู้สูงสุด
15. และจงร้องทูลเราในวันยากลำบากเราจะช่วยกู้เจ้า และเจ้าจะถวายเกียรติแก่เรา”
16. แต่พระเจ้าตรัสกับคนอธรรมว่า“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาท่องกฎเกณฑ์ของเราหรือรับพันธสัญญาของเราด้วยปากของเจ้า?