8. และมิได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือศัตรูพระองค์ทรงวางเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง
9. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงพระกรุณาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจดวงตาข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปเพราะความระทมทั้งจิตใจและร่างกายของข้าพระองค์ด้วย
10. ชีวิตของข้าพระองค์ก็ร่อยหรอเพราะความทุกข์โศกและปีเดือนของข้าพระองค์ก็หมดไปด้วยการถอนหายใจกำลังของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความชั่วของข้าพระองค์และกระดูกของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไป
11. เพราะคู่อริทั้งสิ้นข้าพระองค์กลายเป็นที่เยาะเย้ยอย่างมากของเพื่อนบ้านเป็นที่หวาดกลัวของคนคุ้นเคยผู้ที่เห็นข้าพระองค์ในถนนก็หนีข้าพระองค์ไป
12. ข้าพระองค์ถูกลืมเหมือนคนตายแล้ว ไม่มีใครใส่ใจข้าพระองค์เป็นเหมือนภาชนะแตก
13. เพราะข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมากมีความหวาดกลัวอยู่ทุกด้านขณะที่พวกเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์หมายจะเอาชีวิตข้าพระองค์
14. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15. วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากมือศัตรูและพ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์