12. ข้าพระองค์ถูกลืมเหมือนคนตายแล้ว ไม่มีใครใส่ใจข้าพระองค์เป็นเหมือนภาชนะแตก
13. เพราะข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบของคนเป็นอันมากมีความหวาดกลัวอยู่ทุกด้านขณะที่พวกเขาร่วมกันคิดแผนการต่อสู้ข้าพระองค์หมายจะเอาชีวิตข้าพระองค์
14. ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ข้าพระองค์ทูลว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”
15. วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากมือศัตรูและพ้นจากผู้ข่มเหงข้าพระองค์
16. ขอพระพักตร์พระองค์ทอแสงเหนือผู้รับใช้ของพระองค์ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดด้วยความรักมั่นคงของพระองค์
17. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเพราะข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ขอให้คนอธรรมอับอายขอให้เขานิ่งเงียบไปยังแดนคนตาย
18. ขอให้ริมฝีปากที่หลอกลวงเป็นใบ้ซึ่งพูดทะลึ่งอวดดีต่อคนชอบธรรมด้วยความจองหองและการดูหมิ่น
19. ความดีของพระองค์มีมากสักเท่าใดซึ่งพระองค์ทรงสะสมให้ผู้ที่ยำเกรงพระองค์และทรงทำไว้เพื่อผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในพระองค์ต่อหน้ามนุษย์ทั้งหลาย
20. พระองค์ทรงกำบังเขาไว้ในที่กำบังเฉพาะพระพักตร์พระองค์ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้ในพลับพลาของพระองค์ให้พ้นจากลิ้นที่ทะเลาะวิวาท
21. สาธุการแด่พระยาห์เวห์เพราะพระองค์ทรงสำแดงความรักมั่นคงแก่ข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์เมื่อข้าพระองค์อยู่ในเมืองที่ถูกล้อม
22. ข้าพระองค์ตกใจ กล่าวว่า“ข้าพระองค์ถูกตัดขาดไปพ้นสายพระเนตรของพระองค์แล้ว”แต่พระองค์ทรงสดับเสียงวิงวอนของข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
23. ท่านผู้จงรักภักดีทั้งสิ้นของพระองค์ จงรักพระยาห์เวห์พระยาห์เวห์ทรงปกป้องคนซื่อสัตย์แต่ทรงตอบแทนผู้ทำการยโสอย่างเต็มขนาด
24. จงเข้มแข็ง และให้ใจของพวกท่านกล้าหาญเถิดท่านทุกคนผู้รอคอยพระยาห์เวห์