27. สิ่งทั้งหมดนี้แหงนหาพระองค์เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา
28. เมื่อพระองค์ประทาน มันก็เก็บไปเมื่อพระองค์แบพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี
29. เมื่อพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสีย มันก็ลำบากใจเมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี
30. เมื่อพระองค์ทรงส่งลมหายใจของพระองค์ออกไป มันก็ถูกสร้างขึ้นมาและพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่