3. เพราะคนอธรรมอวดสิ่งที่จิตใจเขาปรารถนาและคนโลภแช่งด่าประณามพระยาห์เวห์
4. ด้วยความหยิ่งยโส คนอธรรมมิได้แสวงหาพระองค์ความคิดทั้งสิ้นของเขาคือ “ไม่มีพระเจ้า”
5. ทางของคนอธรรมเจริญขึ้นทุกเวลาการพิพากษาของพระองค์อยู่สูงพ้นสายตาของเขาเขาเย้ยหยันบรรดาคู่อริ
6. เขาพูดในใจว่า “ข้าจะไม่หวั่นไหวทุกชั่วชาติพันธุ์ ข้าจะไม่พบความลำบากเลย”
7. ปากของเขาเต็มไปด้วยการแช่งด่า การล่อลวง และการขู่เข็ญใต้ลิ้นของเขามีความชั่วช้าและความเลวทราม
8. เขานั่งซุ่มคอยดักทำร้ายอยู่ตามชนบทและฆ่าคนบริสุทธิ์เสียในที่เร้นลับดวงตาเขาสอดส่ายหาคนอนาถา
9. เขาซุ่มอยู่ในที่ลับเหมือนสิงห์อยู่ในพงทึบเขาซุ่มอยู่เพื่อจับคนยากจนเขาจับคนยากจน แล้วฉุดลากมาเข้าตาข่าย
10. คนอนาถาถูกกดให้จมและล้มลงด้วยกำลังของคนอธรรมนั้น
11. คนอธรรมพูดกับตัวเองว่า “พระเจ้าทรงลืมแล้วพระองค์ซ่อนพระพักตร์และจะไม่ทรงเห็นเลย”
12. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอชูพระหัตถ์ขึ้นขออย่าทรงลืมผู้ถูกข่มเหง
13. ไฉนคนอธรรมจึงประณามพระเจ้าและพูดในใจตนเองว่า “พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเอาราว”?