1. หลังจากนั้นข้าพเจ้าได้ยินเสียงเหมือนกับเสียงของมหาชนที่ดังสนั่นอยู่ในสวรรค์ กล่าวว่า“ฮาเลลูยาความรอด พระสิริ และฤทธานุภาพเป็นของพระเจ้าของเรา
2. เพราะการพิพากษาของพระองค์เที่ยงตรงและยุติธรรมพระองค์ทรงพิพากษาหญิงแพศยาตัวเอ้ผู้ทำให้แผ่นดินโลกเสื่อมทรามด้วยการล่วงประเวณีของนางและพระองค์ทรงแก้แค้นหญิงคนนั้นในเรื่องโลหิตของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์”
3. คนเหล่านั้นร้องอีกเป็นครั้งที่สองว่า“ฮาเลลูยาควันไฟของนครนั้นพลุ่งขึ้นตลอดไปเป็นนิตย์”
4. และพวกผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่คนกับสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ ก็ทรุดตัวลงนมัสการพระเจ้าผู้ประทับบนพระที่นั่ง และร้องว่า“อาเมน ฮาเลลูยา”
5. และมีเสียงออกมาจากพระที่นั่งว่า“ผู้รับใช้ทุกคนของพระเจ้าและบรรดาคนที่เกรงกลัวพระองค์ทั้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โตจงสรรเสริญพระเจ้าของเรา”
6. แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงเหมือนอย่างเสียงมหาชน เหมือนอย่างเสียงน้ำมากหลาย และเหมือนอย่างเสียงฟ้าร้องกึกก้องว่า“ฮาเลลูยาเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงครอบครองอยู่คือพระเจ้าของเราผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
7. ขอให้เรายินดีและเปรมปรีดิ์และถวายพระเกียรติแด่พระองค์เพราะงานอภิเษกสมรสของพระเมษโปดกมาถึงแล้วและเจ้าสาวของพระองค์ก็เตรียมตัวพร้อมแล้ว
8. และโปรดให้เจ้าสาวสวมใส่ผ้าป่านเนื้อละเอียด มันระยับและสะอาดเพราะว่าผ้าป่านเนื้อละเอียดนั้นคือการประพฤติอันชอบธรรมของธรรมิกชน”
9. และทูตสวรรค์องค์นั้นบอกข้าพเจ้าว่า “จงเขียนลงไปว่า ความสุขมีแก่คนทั้งหลายที่ได้รับเชิญมาในงานเลี้ยงอภิเษกสมรสของพระเมษโปดก” และท่านบอกอีกว่า “ถ้อยคำเหล่านี้เป็นคำที่สัตย์จริงของพระเจ้า”