19. และเขาทั้งหลายก็โปรยผงคลีลงบนศีรษะของตน ส่งเสียงร้องไห้โศกเศร้า กล่าวว่า“วิบัติแล้ว วิบัติแล้ว นครที่ยิ่งใหญ่นครซึ่งทุกคนที่มีเรือเดินทะเลต่างเคยมั่งมีจากความมั่งคั่งของนครนั้นเพราะภายในชั่วโมงเดียวนครนั้นก็สูญสิ้น”
20. จงรื่นเริงเพราะนครนั้นเถิด เมืองสวรรค์ทั้งบรรดาธรรมิกชน อัครทูตทั้งหลายและพวกผู้เผยพระวจนะเพราะพระเจ้าทรงพิพากษาลงโทษนครนั้นให้กับเจ้าทั้งหลายแล้ว
21. และทูตสวรรค์องค์หนึ่งที่มีฤทธิ์มาก ก็ยกหินก้อนหนึ่งที่เหมือนอย่างหินโม่ใหญ่ทุ่มลงไปในทะเลแล้วกล่าวว่า“บาบิโลนนครที่ยิ่งใหญ่จะถูกทุ่มลงอย่างแรงเช่นนี้แหละและจะไม่มีใครพบเห็นนครนั้นอีกเลย
22. และจะไม่มีใครได้ยินเสียงนักดีดพิณ นักดนตรีนักเป่าขลุ่ยและนักเป่าแตรในตัวเจ้าอีกต่อไปและจะไม่มีใครพบเห็นช่างแขนงใดๆ ในตัวเจ้าอีกต่อไปและจะไม่มีใครได้ยินเสียงโม่แป้งในตัวเจ้าอีกต่อไป
23. และจะไม่มีแสงสว่างของประทีปส่องแสงในตัวเจ้าอีกต่อไปและจะไม่มีใครได้ยินเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวในตัวเจ้าอีกต่อไปเพราะพวกพ่อค้าของเจ้าล้วนเป็นคนใหญ่โตบนแผ่นดินโลกและเพราะทุกประชาชาติก็ถูกล่อลวงด้วยเวทมนตร์ของเจ้า
24. และในตัวเจ้าเขาก็พบโลหิตของบรรดาผู้เผยพระวจนะของพวกธรรมิกชนและของทุกคนที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”