1. อนิจจา ตัวข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าเป็นเหมือนคนที่ออกไปเก็บผลไม้ฤดูร้อนเหมือนคนที่ออกไปเก็บผลองุ่นแล้วพบว่าไม่มีพวงองุ่นให้รับประทานไม่มีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรกดังใจปรารถนา
2. คนจงรักภักดีสิ้นไปจากแผ่นดินจะหาคนซื่อตรงท่ามกลางมนุษย์สักคนก็ไม่มีเขาทุกคนต่างก็ซุ่มคอยจะเอาโลหิตกันต่างก็เอาตาข่ายดักพี่น้องของตน
3. มือทั้งคู่ของเขาช่ำชองทำแต่สิ่งชั่วข้าราชการและผู้พิพากษาขอสินบนและคนใหญ่คนโตก็เอ่ยถึงความอยากในจิตใจของตนพวกเขาต่างก็สานสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกัน
4. คนดีที่สุดของพวกเขาก็ไร้ค่าเหมือนต้นหนามคนซื่อตรงที่สุดของพวกเขาก็เหมือนรั้วหนามวาระแห่งพวกยามของเจ้า คือวันที่จะลงโทษเจ้า มาถึงแล้วบัดนี้ พวกเขาจะสับสนอลหม่าน
5. อย่าวางใจเพื่อนบ้านอย่านอนใจในสหายจงระวังปากของเจ้าอย่าเผยแก่เธอผู้นอนแนบอกของเจ้า
6. เพราะว่าลูกชายดูหมิ่นพ่อและลูกสาวลุกขึ้นต่อสู้แม่ของเธอลูกสะใภ้ต่อสู้แม่ผัวศัตรูของคนหนึ่งคนใด ก็คือคนที่อยู่ในบ้านของเขาเอง
7. แต่สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะมองดูพระยาห์เวห์ข้าพเจ้าจะเฝ้าคอยพระเจ้าแห่งความรอดของข้าพเจ้าพระเจ้าของข้าพเจ้าจะทรงฟังข้าพเจ้า
8. ศัตรูของข้าเอ๋ย อย่าเปรมปรีดิ์เย้ยข้าเลยเมื่อข้าล้มลง ข้าจะลุกขึ้นอีกเมื่อข้านั่งอยู่ในความมืดพระยาห์เวห์จะทรงเป็นความสว่างแก่ข้า
9. ข้าพเจ้าจะทนต่อพระพิโรธของพระยาห์เวห์เพราะว่าข้าพเจ้าทำบาปต่อพระองค์ข้าพเจ้าจะทนจนกว่าพระองค์จะทรงแก้คดีของข้าพเจ้าและจะทรงตัดสินความเพื่อข้าพเจ้าพระองค์จะทรงนำข้าพเจ้าออกไปยังความสว่างและข้าพเจ้าจะเห็นการช่วยกู้ของพระองค์
10. แล้วศัตรูของข้าพเจ้าจะเห็นและความอับอายจะทับถมเธอผู้กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า“พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าอยู่ที่ไหน?”ดวงตาของข้าพเจ้าจะเพ่งดูเธอคราวนี้เธอจะถูกเหยียบย่ำเหมือนโคลนตามถนน