7. โอ พงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย ควรจะพูดเช่นนี้หรือ?พระยาห์เวห์หมดความอดทนแล้วหรือ?สิ่งเหล่านี้เป็นการกระทำของพระองค์หรือ?ถ้อยคำของเราทำให้เกิดผลดีแก่ผู้ดำเนินชีวิตอย่างซื่อตรงมิใช่หรือ?
8. แต่เจ้าลุกขึ้นสู้ประชากรของเราอย่างกับเป็นศัตรูเจ้าริบเอาเสื้อคลุมจากผู้รักสันติคือจากบรรดาผู้ผ่านไปโดยไว้วางใจด้วยไม่นึกฝันว่าจะมีสงคราม
9. พวกเจ้าขับไล่พวกผู้หญิงในประชากรของเราออกไปจากเรือนอันผาสุกของพวกนางพวกเจ้าได้เอาศักดิ์ศรีของเราไปเสียจากเด็กๆ ของพวกนางเป็นนิตย์
10. จงลุกขึ้นและไปเสียเพราะไม่มีที่พักที่นี่เพราะมลทินบาปทำลายด้วยความพินาศอย่างทุกข์ระทม
11. หากใครจะเที่ยวไปพูดลมๆ แล้งๆ และพูดโกหกล่อลวงว่า “ข้าจะเทศนาให้ท่านฟังเรื่องเหล้าองุ่นและเมรัย”เขาคงจะเป็นนักเทศน์สำหรับชนชาตินี้
12. โอ ยาโคบเอ๋ย เราจะรวบเจ้าทั้งหลายอย่างแน่นอนเราจะรวมคนอิสราเอลที่เหลืออยู่อย่างแน่นอนเราจะจัดพวกเขาไว้ด้วยกันเหมือนฝูงแพะแกะอยู่ในคอกเหมือนฝูงสัตว์อยู่กลางทุ่งหญ้าของมันส่งเสียงดังพร้อมกับผู้คน
13. พระองค์ผู้ทะลวงเปิดทางจะขึ้นหน้าพวกเขาพวกเขาจะทะลวงผ่านประตูเมืองพวกเขาจะออกไปทางนี้พระราชาของเขาทั้งหลายจะเสด็จนำหน้าพวกเขาคือพระยาห์เวห์จะทรงเป็นหัวแถวของพวกเขา