ผู้วินิจฉัย 7:8-13 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

8. ท่าน​จึง​ส่ง​อิสรา‌เอล​ที่​เหลือ​กลับ​ไป​ยัง​เต็นท์​ของ​ตน​ทุก​คน แต่​ให้ 300 คน​นั้น​อยู่ โดย​ให้​ถือ​เสบียง​และ​เขา‍สัตว์​ทั้ง‍หมด​ไว้ และ​ค่าย​ของ​มี‌เดียน​ก็​อยู่​ข้าง‍ล่าง​ท่าน​ใน​หุบ‍เขา

9. ใน​คืน​วัน‍นั้น​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​ท่าน​ว่า “จง​ลุก‍ขึ้น​ลง‍ไป​ตี‍ค่าย​เถิด เพราะ​เรา​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว

10. ถ้า​เจ้า​กลัว​ไม่​กล้า​ลง‍ไป​ตี เจ้า​ก็​จง​ลง‍ไป​กับ​ปู‌ราห์​คน​ใช้​ของ​เจ้า​ที่​ค่าย​นั้น

11. เจ้า​จะ​ได้‍ยิน​ว่า​พวก‍เขา​พูด​อะไร​กัน ภาย‍หลัง​มือ​ของ​เจ้า​จะ​มี​กำลัง​ขึ้น​ที่​จะ​ลง‍ไป​ตี‍ค่าย​นั้น” ท่าน​จึง​ลง‍ไป​กับ​ปู‌ราห์​คน​ใช้​ของ​ท่าน จน‍ถึง​ด่าน‍นอก​ที่​มี​ทหาร​ถือ​อาวุธ​ซึ่ง​อยู่​ใน​ค่าย

12. บรร‌ดา​คน​มี‌เดียน และ​คน​อา‌มา‌เลข​กับ​ชาว​ตะ‌วัน‍ออก​นอน​อยู่​ตาม​หุบ‍เขา​เหมือน​ตั๊ก‌แตน​ปา‌ทัง‌ก้า​เป็น​ฝูงๆ ฝูง‍อูฐ​ของ​เขา​ก็​นับ‍ไม่‍ถ้วน มาก​ดุจ​เม็ด‍ทราย​ที่​ฝั่ง‍ทะเล

13. ขณะ‍ที่​กิ‌เด‌โอน​แอบ​มา นี่‍แน่ะ ชาย​คน​หนึ่ง​กำลัง​เล่า​ความ​ฝัน​ให้​เพื่อน​ฟัง​ว่า “นี่‍แน่ะ เรา​ฝัน​เรื่อง​หนึ่ง มี​ขนม​บาร์‌เลย์​ก้อน​หนึ่ง​กลิ้ง​เข้า‍มา​ใน​ค่าย​ของ​พวก​มี‌เดียน มา​ชน​เต็นท์ ทำ​ให้​เต็นท์​ล้ม‍ลง และ​พลิก​ขึ้น แล้ว​เต็นท์​ก็​ราบ​ไป”

ผู้วินิจฉัย 7