ผู้วินิจฉัย 19:25-30 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

25. แต่​คน​เหล่า‍นั้น​ไม่​ยอม​ฟัง​เสียง ชาย​นั้น​จึง​ฉวย​ภรรยา‍น้อย​ของ​ตน​ผลัก​นาง​ออก​ไป​ให้​พวก‍เขา เขา‍ทั้ง‍หลาย​ก็​ข่ม‍ขืน​นาง​อย่าง​ทา‌รุณ​ตลอด‍คืน​จน​รุ่ง‍เช้า พอ​รุ่ง‍สาง พวก‍เขา​ก็​ปล่อย​นาง​ไป

26. เมื่อ​ฟ้า​แจ้ง ผู้‍หญิง​นั้น​ก็​กลับ‍มา​ล้ม‍ลง​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​ชาย​นั้น​ซึ่ง​สามี​ของ​ตน​พัก​อยู่​นอน​ที่​นั่น​จน​สว่าง

27. รุ่ง‍เช้า สามี​ของ​นาง​ก็​ลุก‍ขึ้น​เปิด​ประตู​บ้าน​เพื่อ​จะ​ออก​เดิน‍ทาง นี่‍แน่ะ ภรรยา‍น้อย​ของ​เขา​นอน​อยู่​ที่​ประตู​บ้าน​โดย​มือ​อยู่​ที่​ธรณี​ประตู

28. เขา​จึง​บอก​นาง​ว่า “ลุก‍ขึ้น​ไป​กัน​เถิด” แต่​ไม่‍มี​คำ‍ตอบ เขา​จึง​เอา​นาง​ขึ้น​หลัง​ลา ชาย​นั้น​ก็​ลุก‍ขึ้น​เดิน‍ทาง​ไป​บ้าน​ของ​ตน

29. เมื่อ​ถึง​บ้าน​แล้ว ก็​เอา​มีด​หั่น​ศพ​นาง​ออก​เป็น​ท่อนๆ ได้​สิบ‍สอง​ท่อน​แล้ว​จึง​ส่ง​ไป​ทั่ว​เขต‍แดน​อิสรา‌เอล

30. ทุก​คน​ที่​เห็น​ก็​พูด​ว่า “เรื่อง​อย่าง‍นี้​ไม่‍มี​ใคร​เคย​พบ​เคย​เห็น​ตั้ง‍แต่​สมัย​คน​อิสรา‌เอล​ออก​จาก​แผ่น‍ดิน​อียิปต์​จน‍ถึง​วัน‍นี้ จง​ตรึก‌ตรอง​ปรึก‌ษา​กัน​ดู​แล้ว​ก็​ว่า​กัน​ไป​เถิด”

ผู้วินิจฉัย 19