ผู้วินิจฉัย 18:22-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

22. เมื่อ​ไป​ห่าง​จาก​บ้าน​มี‌คาห์​แล้ว คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ใกล้‍เคียง​กับ​บ้าน​ของ​มี‌คาห์​ก็​ร่วม​ติด‍ตาม​จน​ทัน​คน​ดาน

23. จึง​ตะ‌โกน​เรียก​คน​ดาน พวก‍เขา​ก็​หัน‍กลับ‍มา พูด​กับ​มี‌คาห์​ว่า “เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​เจ้า​หรือ? จึง​ยก​คน​มา​มาก‍มาย​อย่าง‍นี้”

24. มี‌คาห์​ตอบ​ว่า “ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​เอา​พระ​ต่างๆ ซึ่ง​ข้าพ‌เจ้า​ทำ​ขึ้น​และ​เอา​ปุ‌โร‌หิต​ไป ข้าพ‌เจ้า​จะ​มี​อะไร​เหลือ​อยู่​เล่า? ท่าน‍ทั้ง‍หลาย​ยัง​จะ​มา​ถาม​ข้าพ‌เจ้า​อีก​ว่า ‘เกิด​อะไร​ขึ้น​กับ​เจ้า?’ ”

25. คน​ดาน​จึง​ตอบ​เขา​ว่า “อย่า​ให้​เรา​ได้‍ยิน​เสียง​ของ​เจ้า​เลย เกลือก‍ว่า​คน​ขี้‍โม‌โห​จะ​เล่น‍งาน​เจ้า​เข้า เจ้า​และ​ครอบ‍ครัว​ก็​จะ​เสีย​ชีวิต​ไป”

26. ดัง‍นั้น​คน​ดาน​ก็​เดิน​ทาง​ต่อ‍ไป เมื่อ​มี‌คาห์​เห็น​ว่า​เขา​เหล่า‍นั้น​มี​กำลัง​มาก​กว่า จึง​หัน‍กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน

27. คน​เผ่า​ดาน​เอา​ของ​ที่​มี‌คาห์​ทำ​ขึ้น และ​เอา​ปุ‌โร‌หิต​ซึ่ง​เป็น​ของ​เขา​ไป​ด้วย แล้ว​พวก‍เขา​มา​ถึง​เมือง​ลา‌อิช มา​ถึง​ประ‌ชา‍ชน​ที่​อยู่​อย่าง​สงบ‍สุข​ไร้‍กัง‌วล พวก‍เขา​ได้​ประ‌หาร​คน​เหล่า‍นั้น ด้วย​คม‍ดาบ​และ​เอา​ไฟ​เผา​เมือง​นั้น​เสีย

ผู้วินิจฉัย 18