ผู้วินิจฉัย 15:1-9 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. เมื่อ​ล่วง​มา​หลาย​วัน​ก็​ถึง​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​สาลี แซม‌สัน​ก็​เอา​ลูก‍แพะ​ตัว‍หนึ่ง​ไป​เยี่ยม​ภรรยา​กล่าว​ว่า “ข้า​จะ​เข้า​ไป​หา​ภรรยา​ของ​ข้า​ใน​ห้อง” แต่​บิดา​นาง​ไม่​ยอม​ให้​เข้า​ไป

2. บิดา​นาง​กล่าว​ว่า “ข้า​นึก​ว่า​เจ้า​เกลียด‍ชัง​นาง​เหลือ‍เกิน ข้า​จึง​ยก​นาง​ให้​แก่​เพื่อน‍สนิท​ของ​เจ้า​ไป น้อง‍สาว​ของ​นาง​ก็​สวย​กว่า​นาง​ไม่​ใช่​หรือ? ขอ​จง​รับ​น้อง‍สาว​แทน​พี่​เถิด”

3. แซม‌สัน​จึง​กล่าว​กับ​พวก‍เขา​ว่า “ครั้ง‍นี้​จะ​เอา​ผิด​ข้า​ไม่‍ได้ หาก​ข้า​ทำ‍ร้าย​คน​ฟี‌ลิส‌เตีย”

4. แซม‌สัน​จึง​ออก​ไป​จับ​สุนัข‍จิ้ง‍จอก 300 ตัว ผูก​หาง​ติด‍กัน​เป็น​คู่ๆ แล้ว​เอา​คบ‍เพลิง​ผูก​ติด​ไว้​ระหว่าง​หาง​ทุกๆ คู่

5. พอ​จุด​คบ‍เพลิง​แล้ว​ก็​ปล่อย​เข้า​ไป​ใน​นา​ของ​คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​ที่​ข้าว​ยัง​ตั้ง‍รวง​อยู่ ไฟ​ก็​ไหม้​ฟ่อน‍ข้าว และ​ข้าว​ที่​ยัง​ตั้ง‍รวง​อยู่​นั้น ทั้ง​สวน‍องุ่น​และ​สวน​มะกอก​ด้วย

6. คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​จึง​ถาม​ว่า “ใคร​ทำ​อย่าง‍นี้?” พวก‍เขา​ตอบ​ว่า “แซม‌สัน​ลูก‍เขย​ของ​คน​ทิม‌นาห์​ทำ เพราะ​ว่า​พ่อ‍ตา​เอา​ภรรยา​ของ​เขา​ยก​ให้​เพื่อน‍สนิท” คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​ก็​ขึ้น​มา​เอา​ไฟ​เผา​นาง​กับ​บิดา​ของ​นาง​เสีย

7. แซม‌สัน​จึง​บอก​พวก​นั้น​ว่า “เมื่อ​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ทำ​เช่น‍นี้ ข้า​สาบาน​จะ​ไม่​เลิก‍รา​จน‍กว่า​จะ​ได้​แก้‍แค้น​พวก‍เจ้า”

8. แล้ว​แซม‌สัน​ก็​ฆ่า​พวก‍เขา​อย่าง​โหด‍เหี้ยม เป็น​การ​สัง‌หาร​ครั้ง​ใหญ่ แล้ว​ท่าน​ก็​ลง‍ไป​อาศัย​อยู่​ที่​ช่อง​ศิลา​เอ‌ตาม

9. คน​ฟี‌ลิส‌เตีย​ขึ้น​ไป​ตั้ง‍ค่าย​ใน​ยู‌ดาห์ และ​กระ‌จาย​กัน​โจม‍ตี​เมือง​เล‌ฮี

ผู้วินิจฉัย 15