ปัญญาจารย์ 9:7-15 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

7. ไป​เถิด ไป​รับ‍ประ‌ทาน​อาหาร​ของ​เจ้า​ด้วย​ความ​เปรม‍ปรีดิ์ และ​ไป​ดื่ม​เหล้า‍องุ่น​ของ​เจ้า​ด้วย​ความ​ร่า‍เริง​ใจ เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​เห็น‍ชอบ​กับ​การ‍งาน​ของ​เจ้า​แล้ว

8. จง​ให้​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เจ้า​ขาว​อยู่​เสมอ และ​ศีรษะ​ของ​เจ้า​ก็​อย่า​ให้​ขาด​น้ำ‍มัน

9. เจ้า​จง​ชื่น‍ชม‍ยินดี​ใน​ชีวิต​กับ​ภรรยา​ซึ่ง​เจ้า​รัก​ตลอด‍ชีวิต​อนิจ‌จัง​ที่​ได้​ประ‌ทาน​ให้​แก่​เจ้า​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์​ตลอด‍วัน‍เวลา​อนิจ‌จัง​ของ​เจ้า เพราะ​ว่า​นั่น​เป็น​รางวัล​สำหรับ​ชีวิต และ​สำหรับ​การ​ตราก‌ตรำ​ของ​เจ้า ซึ่ง​เจ้า​ได้​ตราก‌ตรำ​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์

10. มือ​ของ​เจ้า​จับ​งาน​อะไร ก็​จง​ทำ​การ​นั้น​ด้วย​เต็ม​กำลัง เพราะ​ใน​แดน‍คน‍ตาย​ที่​เจ้า​จะ​ไป​นั้น​ไม่‍มี​การ‍งาน หรือ​ความ​คิด หรือ​ความ​รู้ หรือ​ปัญญา

11. ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์​อีก​ว่า คน​วิ่ง​เร็ว​ไม่​ชนะ​ใน​การ​แข่ง‍ขัน​เสมอ​ไป หรือ​คน​เก่ง‍กาจ​ไม่​ชนะ​สง‌คราม​เสมอ​ไป นอก‍จาก‍นี้ คน​มี​ปัญญา​ไม่‍มี​อาหาร​เสมอ​ไป หรือ​คน​ฉลาด​ไม่​ร่ำ‍รวย​เสมอ​ไป หรือ​คน​รอบ‍รู้​ไม่‍ได้​รับ​ความ​โปรด‍ปราน​เสมอ​ไป แต่​วาระ​และ​โอกาส​มี​มา​ถึง​เขา​ทุก‍คน

12. เพราะ​มนุษย์​ไม่​รู้​วาระ​ของ​ตน ปลา​ติด​อยู่​ใน​อวน​ที่​เลว‍ร้าย​ฉัน‍ใด และ​นก​ถูก​ดัก​ติด​อยู่​ใน​บ่วง‍แร้ว​ฉัน‍ใด บรร‌ดา​มนุษย์​ก็​ถูก​วาระ​อัน​เลว‍ร้าย​นั้น​ดัก‍จับ​โดย​ฉับ‍พลัน​เหมือน‍กัน​ฉัน​นั้น

13. ข้าพ‌เจ้า​เห็น​เรื่อง​ปัญญา​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์ และ​เห็น​ว่า​เป็น​เรื่อง​ใหญ่​โต​ดัง​ต่อ‍ไป‍นี้

14. ยัง​มี​เมือง​เล็กๆ เมือง​หนึ่ง มี​คน​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​น้อย‍คน แล้ว​มี​มหา‍ราชา​มา​ตี​เมือง​นั้น และ​ล้อม​เมือง​นั้น​ไว้ และ​สร้าง​เครื่อง‍ล้อม​โจม‍ตี​ไว้​รอบ​เมือง

15. อย่าง‍ไร​ก็​ดี​ใน​เมือง​นั้น​มี​ชาย​ยาก‍จน​แต่​มี​ปัญญา​อยู่​คน​หนึ่ง และ​ชาย​คน​นี้​ช่วย​เมือง​นั้น​ไว้​ให้​รอด​ด้วย​ปัญญา​ของ​ตน แต่​ไม่‍มี​ใคร​ระลึก‍ถึง​ชาย​ยาก‍จน​คน​นี้

ปัญญาจารย์ 9