ปัญญาจารย์ 6:5-12 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

5. ยิ่ง‍กว่า‍นั้น‍อีก เขา​ยัง​ไม่​ทัน​เห็น​หรือ​ยัง​ไม่​ทัน​รู้‍จัก​ดวง‍ตะ‌วัน เด็ก​คน​นี้​มี​ความ​สงบ‍สุข​ยิ่ง‍กว่า​ผู้‍ใหญ่​นั้น​เสีย​อีก

6. เออ แม้‍ว่า​เขา​มี​ชีวิต​อยู่​พัน​ปี​ทวี​อีก​เท่า​ตัว แต่​ไม่‍ได้​ชื่น‍ชม​สิ่ง​ดี​อะไร ทุก​คน​ต่าง​จบ‍ลง​ที่​เดียว‍กัน​ไม่​ใช่​หรือ?

7. การ​ตราก‌ตรำ​ทั้ง‍หมด​ของ​มนุษย์​ก็​เพื่อ​ปาก​ของ​เขา แต่​ถึง‍กระ‌นั้น​เขา​ก็​ไม่​รู้‍จัก​อิ่ม

8. เพราะ​ว่า​คน​มี​สติ​ปัญญา​ได้​เปรียบ​อะไร​กว่า​คน‍เขลา​เล่า? หรือ​คน​ยาก‍จน​ที่​รู้‍จัก​วาง​ตัว​ต่อ‍หน้า​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ได้​เปรียบ​อะไร?

9. การ​เห็น​ด้วย​นัยน์‍ตา​ก็​ดี​กว่า​ความ​ปรารถ‌นา​ที่​ตระ‌เวน​ไป นี่​ก็​อนิจ‌จัง​ด้วย​คือ กิน‍ลม‍กิน‍แล้ง

10. สิ่ง‍ใด​ซึ่ง​มี​อยู่​เดี๋ยว‍นี้ เขา​ได้​ตั้ง‍ชื่อ​เรียก​สิ่ง‍นั้น​นาน​มา​แล้ว และ​ก็​ทราบ​กัน​แล้ว​ว่า มนุษย์​คือ​อะไร และ​เขา​ไม่​อาจ​โต้‍เถียง​กับ​ผู้​แข็ง‍แรง​กว่า​ตน​ได้

11. ยิ่ง​พูด​มาก​ก็​ยิ่ง​อนิจ‌จัง​มาก แล้ว​มนุษย์​ได้​ประ‌โยชน์​อะไร​เล่า?

12. เพราะ​ใคร​จะ​รู้​ได้​ว่า​สิ่ง‍ใด​ดี​สำหรับ​มนุษย์​ใน​ขณะ​ดำ‌เนิน​ชีวิต​ตาม​วัน‍เวลา​ของ​ชีวิต​ที่​อนิจ‌จัง​ของ​ตน​ที่​ได้​เสีย​ไป​ดุจ‍ดัง​เงา​เล่า? หรือ​ใคร​จะ​บอก​กับ​มนุษย์​ได้​ว่า อะไร​จะ​เกิด‍ขึ้น​ภาย‍หลัง​เขา​ที่​ภาย‍ใต้​ดวง‍อา‌ทิตย์?

ปัญญาจารย์ 6