ปัญญาจารย์ 10:9-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

9. ผู้​ใด​สกัด​หิน ผู้​นั้น​อาจ​เจ็บ​เพราะ​หิน​นั้นผู้​ใด​ผ่า​ขอน‍ไม้ ผู้​นั้น​จะ​ประ‌สบ​อัน‌ตราย​เพราะ​ขอน‍ไม้​นั้น​ได้

10. ถ้า​ขวาน​ทื่อ​แล้ว และ​เขา​ไม่​ลับ​ให้​คมเขา​ก็​ต้อง​ออก​แรง​มากแต่​ประ‌โยชน์​ของ​ปัญญา​คือ​การ​นำ​มา​ซึ่ง​ความ​สำเร็จ

11. ถ้า​งู​ขบ​เสีย​ก่อน​ที่​ทำ​ให้​มัน​เชื่องหมอ​งู​ก็​ไม่‍ได้​ประ‌โยชน์​อะไร​แล้ว

12. ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​ผู้​มี​ปัญญา​ทำ​ให้​เขา​เป็น​ที่​โปรด‍ปรานแต่​ริม‍ฝี‍ปาก​ของ​คน​เขลา​จะ​เผา‍ผลาญ​ตัว​เขา​เสีย

13. ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​เขา​เป็น​ความ​เขลา​ตั้ง‍แต่​เริ่ม​ปริ‍ปากตอน‍จบ​ของ​คำ​พูด​ก็​เป็น​ความ​บ้า‍บอ​อย่าง​ร้าย

14. คน​เขลา​พูด​มาก​ซ้ำ‍ซากมนุษย์​ไม่​รู้​ว่า​อะไร​จะ​เกิด‍ขึ้นใคร​จะ​บอก​เขา​ได้​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​เมื่อ​เขา​จาก​ไป?

15. การ​ตราก‌ตรำ​ของ​คน​เขลา​ทำ​ให้​เขา​เหน็ด‍เหนื่อยเพราะ​ว่า​เขา​ไม่​รู้‍จัก​ทาง​เข้า​เมือง

16. โอ แผ่น‍ดิน​เอ๋ย วิบัติ​แก่​เจ้า​เมื่อ​กษัตริย์​ของ​เจ้า​เป็น​เพียง​คน​รับ‍ใช้และ​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍หลาย​ของ​เจ้า​มี​การ​เลี้ยง‍กัน​สนุก‍สนาน​แต่‍เช้า

17. โอ แผ่น‍ดิน​เอ๋ย เจ้า​จะ​เป็น​สุข เมื่อ​กษัตริย์​ของ​เจ้า​มา​จาก​ตระ‌กูล​ของ​ขุน‍นางและ​เจ้า‍นาย​ของ​เจ้า​มี​การ​เลี้ยง​ตาม​กาล‍เทศะเพื่อ​จะ​มี​กำลัง‍วัง‍ชา มิ‍ใช่​จะ​ดื่ม​ให้​มึน‍เมา

ปัญญาจารย์ 10