1. ถ้อยคำของปัญญาจารย์ ผู้เป็นเชื้อสายของดาวิด กษัตริย์ในเยรูซาเล็ม
2. ปัญญาจารย์กล่าวว่าอนิจจัง อนิจจังอนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง
3. มนุษย์ได้ประโยชน์อะไรจากการตรากตรำทุกอย่างของเขาซึ่งเขาตรากตรำภายใต้ดวงอาทิตย์นั้น
4. คนรุ่นหนึ่งจากไป และคนอีกรุ่นหนึ่งก็มาแต่แผ่นดินโลกยังคงเดิมอยู่เป็นนิตย์
5. ดวงอาทิตย์ขึ้น และดวงอาทิตย์ตกแล้วกระหืดกระหอบไปถึงที่ซึ่งขึ้นมานั้นอีก
6. ลมพัดไปทางใต้แล้วเวียนกลับไปทางเหนือลมพัดเวียนไปเวียนมาแล้วลมพัดกลับตามทางเวียนของมัน
7. แม่น้ำทุกสายไหลไปสู่ทะเลแต่ทะเลก็ไม่เต็มแม่น้ำไหลไปสู่ที่ใดก็ไหลไปสู่ที่นั่นอีก
8. สารพัดก็เหนื่อยอ่อนไปกันหมดแต่ละคนก็พูดไม่ออกนัยน์ตาดูก็ไม่อิ่มหรือหูฟังเท่าไรไม่เคยพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน
9. สิ่งใดที่มีอยู่แล้ว ก็จะมีขึ้นอีกสิ่งที่ทำกันแล้ว คือสิ่งที่จะต้องทำกันอีกไม่มีสิ่งใดใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์
10. มีสักสิ่งหนึ่งหรือที่ใครจะพูดได้ว่า“ดูซี สิ่งนี้ใหม่”?แต่สิ่งนั้นมีอยู่แล้วในสมัยก่อนเราทั้งหลาย
11. ไม่มีการจดจำถึงคนสมัยก่อนและไม่มีการจดจำถึงคนสมัยหลังที่จะเกิดมาโดยคนรุ่นต่อมา