8. ฉะนั้น ไม่ใช่พี่เป็นผู้ให้ฉันมาที่นี่ แต่พระเจ้าทรงให้มา พระองค์ทรงให้ฉันเป็นเหมือนดังบิดาฟาโรห์ เป็นเจ้านายในราชวังทั้งสิ้น และเป็นผู้ปกครองแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด
9. รีบขึ้นไปหาบิดาฉันและให้พวกพี่บอกท่านว่า ‘โยเซฟลูกของพ่อพูดดังนี้ว่า พระเจ้าทรงให้ลูกเป็นเจ้านายเหนืออียิปต์ทั้งสิ้น ขอลงมาหาลูก อย่าได้ช้า
10. พ่อจะได้อาศัยอยู่ในดินแดนโกเชน และพ่อจะได้อยู่ใกล้ลูก ทั้งตัวพ่อกับลูกหลาน และฝูงแพะแกะ ฝูงโค และทรัพย์ทั้งหมดของพ่อ
11. ลูกจะเลี้ยงดูพ่อที่นั่น เพราะยังมีการกันดารอาหารอีกห้าปี เพื่อไม่ให้พ่อและครอบครัวของพ่อและทุกคนที่พ่อมีอยู่ยากจนลง’
12. นี่แน่ะ นัยน์ตาของพวกพี่และนัยน์ตาของเบนยามินน้องของฉันได้เห็นว่าเป็นปากของฉันเองที่ได้พูดกับพวกพี่
13. พวกพี่จงเล่าให้พ่อฟังถึงยศศักดิ์ทั้งหมดที่ฉันมีอยู่ในอียิปต์ และที่พวกพี่ได้เห็นนั้นทุกประการ พวกพี่จงรีบพาพ่อฉันลงมาที่นี่”
14. โยเซฟกอดคอเบนยามินน้องชายแล้วร้องไห้ เบนยามินก็กอดคอโยเซฟร้องไห้เหมือนกัน
15. โยเซฟจึงจูบพี่ชายทั้งหมดและร้องไห้ หลังจากนั้นพี่น้องก็พูดคุยกับโยเซฟ
16. ข่าวที่ว่า “พี่น้องของโยเซฟมา” ไปถึงราชวังฟาโรห์ ฟาโรห์กับข้าราชการก็พากันยินดี
17. ฟาโรห์รับสั่งกับโยเซฟว่า “พูดกับพี่น้องของท่านว่า ‘ทำดังนี้ คือเอาของบรรทุกบนหลังสัตว์กลับไปดินแดนคานาอัน
18. พาบิดาและครอบครัวของพวกเจ้ามาหาเรา เราจะประทานของดีที่สุดในแผ่นดินอียิปต์ให้พวกเจ้า พวกเจ้าจะได้รับประทานผลอันอุดมบริบูรณ์ของดินแดนนี้’
19. ส่วนท่านให้รับคำสั่งด้วยว่า ‘ทำดังนี้ เอารถจากดินแดนอียิปต์ไปรับเด็กเล็กๆ และภรรยาของพวกเจ้ากับนำบิดามา