12. นี่แน่ะ นัยน์ตาของพวกพี่และนัยน์ตาของเบนยามินน้องของฉันได้เห็นว่าเป็นปากของฉันเองที่ได้พูดกับพวกพี่
13. พวกพี่จงเล่าให้พ่อฟังถึงยศศักดิ์ทั้งหมดที่ฉันมีอยู่ในอียิปต์ และที่พวกพี่ได้เห็นนั้นทุกประการ พวกพี่จงรีบพาพ่อฉันลงมาที่นี่”
14. โยเซฟกอดคอเบนยามินน้องชายแล้วร้องไห้ เบนยามินก็กอดคอโยเซฟร้องไห้เหมือนกัน
15. โยเซฟจึงจูบพี่ชายทั้งหมดและร้องไห้ หลังจากนั้นพี่น้องก็พูดคุยกับโยเซฟ
16. ข่าวที่ว่า “พี่น้องของโยเซฟมา” ไปถึงราชวังฟาโรห์ ฟาโรห์กับข้าราชการก็พากันยินดี
17. ฟาโรห์รับสั่งกับโยเซฟว่า “พูดกับพี่น้องของท่านว่า ‘ทำดังนี้ คือเอาของบรรทุกบนหลังสัตว์กลับไปดินแดนคานาอัน
18. พาบิดาและครอบครัวของพวกเจ้ามาหาเรา เราจะประทานของดีที่สุดในแผ่นดินอียิปต์ให้พวกเจ้า พวกเจ้าจะได้รับประทานผลอันอุดมบริบูรณ์ของดินแดนนี้’
19. ส่วนท่านให้รับคำสั่งด้วยว่า ‘ทำดังนี้ เอารถจากดินแดนอียิปต์ไปรับเด็กเล็กๆ และภรรยาของพวกเจ้ากับนำบิดามา
20. อย่าเสียดายทรัพย์สมบัติเลย เพราะของดีที่สุดทั่วประเทศอียิปต์เป็นของพวกเจ้าแล้ว’ ”
21. บรรดาบุตรของอิสราเอลก็ทำตาม โยเซฟจัดรถให้พวกเขาตามรับสั่งของฟาโรห์ พร้อมกับให้เสบียงไว้รับประทานตามทาง
22. โยเซฟให้เสื้อคนละชุด แต่ให้เงินแก่เบนยามิน 300 แผ่นกับเสื้อห้าชุด
23. โยเซฟฝากของต่อไปนี้ให้บิดา คือลาสิบตัวบรรทุกของดีที่สุดในประเทศอียิปต์ และลาตัวเมียอีกสิบตัวบรรทุกข้าว ขนมปัง และเสบียงอาหารสำหรับให้บิดารับประทานตามทาง
24. แล้วโยเซฟก็ส่งพี่น้องไป เมื่อพวกเขาจะจากไป โยเซฟสั่งพวกเขาว่า “อย่าทะเลาะกันตามทาง”
25. พวกพี่น้องก็พากันออกจากอียิปต์ ไปดินแดนคานาอันไปหายาโคบบิดา
26. บอกบิดาว่า “โยเซฟยังมีชีวิตอยู่ เป็นผู้ครอบครองดินแดนอียิปต์ทั้งหมด” แต่ยาโคบงงงันเพราะไม่เชื่อพวกเขา