13. ลุกขึ้นและพาน้องชายของเจ้ากลับไปหาเจ้านายท่าน
14. ขอพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงให้เจ้านายท่านกรุณาแก่พวกเจ้า และปล่อยพี่ชายกับเบนยามินกลับมา ถ้าพ่อจะต้องโศกเศร้าเพราะต้องเสียลูก ก็ต้องเป็นตามนั้น”
15. คนเหล่านั้นก็เอาของกำนัลและเงินสองเท่าติดมือไปพร้อมกับเบนยามิน แล้วลุกขึ้นลงไปยังอียิปต์ และยืนอยู่ต่อหน้าโยเซฟ
16. เมื่อโยเซฟเห็นเบนยามินมากับพวกเขา จึงสั่งผู้ดูแลบ้านของท่านว่า “จงพาคนเหล่านี้เข้าไปในบ้าน ให้ฆ่าสัตว์และจัดโต๊ะไว้ เพราะคนเหล่านี้จะมารับประทานด้วยกันกับเราในเวลาเที่ยง”
17. ชายคนนั้นก็ทำตามที่โยเซฟสั่ง และพาคนเหล่านั้นเข้าไปในบ้านโยเซฟ
18. คนเหล่านั้นก็กลัวเพราะเขาพาเข้าไปในบ้านโยเซฟ จึงพูดกันว่า “คงเป็นเพราะเงินที่ติดมาในกระสอบครั้งก่อน เขาจึงพาพวกเรามาที่นี่ เพื่อเจ้านายท่านจะหาเหตุใส่ความจับกุมเรา จับเราเป็นทาส ทั้งจะริบเอาลาด้วย”
19. พวกเขาเข้าไปหาผู้ดูแลบ้านของโยเซฟ และพูดกับเขาที่ประตูบ้าน
20. เขากล่าวว่า “นาย ข้าพเจ้าทั้งหลายลงมาครั้งก่อนเพื่อซื้ออาหาร
21. เมื่อข้าพเจ้าทั้งหลายไปถึงที่พัก เปิดกระสอบออก ก็เห็นเงินของแต่ละคนอยู่ในปากกระสอบของตน เงินนั้นยังอยู่ครบน้ำหนัก ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงได้นำเงินนั้นติดมือกลับมาให้
22. ข้าพเจ้าทั้งหลายนำเงินอีกส่วนหนึ่งติดมือลงมาเพื่อจะซื้ออาหารอีก เงินที่อยู่ในกระสอบนั้นใครใส่ไว้ข้าพเจ้าทั้งหลายไม่ทราบเลย”
23. ผู้ดูแลจึงตอบว่า “ทำใจให้สบาย อย่ากลัวเลย พระเจ้าของท่านและพระเจ้าของบิดาท่านทรงให้มีทรัพย์อยู่ในกระสอบของท่าน เงินของท่านนั้น เราได้รับแล้ว” ผู้ดูแลก็พาสิเมโอนออกมาหาพวกเขา
24. เมื่อผู้ดูแลพาคนเหล่านั้นเข้าไปในบ้านของโยเซฟแล้ว ก็เอาน้ำให้พวกเขาล้างเท้า และให้ลาของพวกเขากินฟาง