1. ยาโคบเงยหน้าขึ้นดู ก็เห็นเอซาวกำลังมาพร้อมกับชาย 400 คน ยาโคบจึงแบ่งลูกๆ ให้เลอาห์ ราเชลและสาวใช้ทั้งสอง
2. เขาให้สาวใช้กับลูกๆ อยู่ข้างหน้า ถัดมาเลอาห์กับลูกๆ ส่วนราเชลกับโยเซฟอยู่ท้ายสุด
3. ตัวเขาเองเดินออกหน้าไปก่อน โน้มตัวลงถึงดินเจ็ดครั้ง จนเข้ามาใกล้พี่ชายของเขา
4. แต่เอซาววิ่งออกไปต้อนรับ กอดและซบหน้าลงที่คอจูบเขา ต่างก็ร้องไห้
5. เมื่อเอซาวเงยหน้าขึ้นแลเห็นพวกผู้หญิงกับลูกๆ จึงถามว่า “คนเหล่านี้ที่อยู่กับเจ้าคือใคร?” ยาโคบตอบว่า “คือลูกๆ ที่พระเจ้าประทานแก่ผู้รับใช้ของท่าน”
6. แล้วสาวใช้ทั้งสองคนกับลูกๆ ก็เข้ามาใกล้และโน้มตัวลงถึงดิน
7. เลอาห์กับลูกๆ ของนางก็เข้ามาใกล้ด้วยและโน้มตัวลงถึงดิน ที่สุดโยเซฟและราเชลก็เข้ามาใกล้และโน้มตัวลงถึงดิน
8. เอซาวถามว่า “ผู้คนและฝูงสัตว์เหล่านี้ทั้งหมดที่เราพบนั้นสำหรับอะไร?” ยาโคบตอบว่า “เพื่อข้าพเจ้าจะได้รับความโปรดปรานจากนายของข้าพเจ้า”
9. เอซาวพูดว่า “น้องเอ๋ย ข้ามีมากมายอยู่แล้ว เก็บของของเจ้าไว้เองเถิด”
10. ยาโคบตอบว่า “ไม่ได้ ขอได้โปรดเถิด ถ้าท่านโปรดปรานข้าพเจ้าแล้ว ขอรับของกำนัลจากมือข้าพเจ้า เพราะแท้จริงเมื่อข้าพเจ้าเห็นหน้าท่านก็เหมือนเห็นพระพักตร์ของพระเจ้า เพราะท่านต้อนรับข้าพเจ้าอย่างดี
11. ข้าพเจ้าขอท่านรับของขวัญที่นำมาให้ท่าน เพราะพระเจ้าทรงกรุณาข้าพเจ้าและข้าพเจ้าก็มีพอเพียงแล้ว” ท่านอ้อนวอนเอซาว เขาจึงรับไว้
12. เอซาวพูดว่า “ให้เราออกเดินทางไปกันเถิด ข้าจะนำหน้าเจ้า”
13. แต่ยาโคบตอบเขาว่า “นายของข้าพเจ้าย่อมทราบอยู่แล้วว่าลูกๆ นั้นอ่อนแอ และฝูงแพะแกะและโคที่มีลูกอ่อนยังกินนมอยู่ ถ้าจะต้อนให้เดินเกินไปสักวันหนึ่งฝูงสัตว์ก็จะตายหมด