17. ดังนั้น ท่านจึงมาใกล้ที่ซึ่งข้าพเจ้ายืนอยู่ และเมื่อท่านมาแล้ว ข้าพเจ้าก็ตกใจซบหน้าลงถึงดิน แต่ท่านกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “โอ มนุษย์เอ๋ย จงเข้าใจเถิดว่า นิมิตนั้นเป็นเรื่องของกาลอวสาน”
18. เมื่อท่านกำลังพูดอยู่กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ซบหน้าติดดินและสลบไป แต่ท่านแตะต้องข้าพเจ้า ให้ข้าพเจ้ายืนขึ้น
19. ท่านกล่าวว่า “นี่แน่ะ ข้าพเจ้าจะทำให้ท่านทราบถึงสิ่งซึ่งจะเกิดขึ้นภายหลังในช่วงเวลาแห่งพระพิโรธ เพราะมันเกี่ยวกับวาระกำหนดแห่งอวสาน
20. เรื่องแกะผู้มีสองเขาที่ท่านเห็นนั้นคือกษัตริย์ของคนมีเดียและคนเปอร์เซีย
21. และแพะผู้คือกษัตริย์ของกรีก และเขาใหญ่ระหว่างนัยน์ตาคือกษัตริย์องค์แรก
22. ส่วนเขาที่หัก และมีอีกสี่เขางอกขึ้นแทนนั้น คืออาณาจักรสี่อาณาจักรจะเกิดขึ้นจากชาตินั้น แต่จะมีอำนาจน้อยกว่าเขาแรกนั้น
23. ตอนปลายรัชสมัยของเขาทั้งหลายนั้นเมื่อผู้ละเมิดได้ทำความชั่วเต็มขนาดแล้วจะมีพระราชาพระพักตร์ดุร้ายองค์หนึ่งเกิดมาท่านชำนาญในการคิดกลอุบาย
24. อำนาจของท่านจะใหญ่โตมากและท่านจะทำให้เกิดความพินาศอย่างน่ากลัวท่านก็เจริญขึ้นในงานที่ท่านทำท่านจะทำลายคนที่มีกำลังมากและประชาชนของบรรดาผู้บริสุทธิ์
25. ด้วยความฉลาดของท่านท่านจะทำให้การล่อลวงแพร่ขยายขึ้นด้วยน้ำมือของท่านท่านจะคิดว่าตัวท่านเองนั้นยิ่งใหญ่ท่านจะทำลายคนมากมายโดยไม่มีคำเตือนก่อนแล้วจะลุกขึ้นต่อสู้กับจอมเจ้านายแต่ท่านจะต้องถูกหักทำลายไม่ใช่ด้วยมือมนุษย์
26. นิมิตเรื่องเวลาเย็นและเวลาเช้าซึ่งบอกเล่านั้นเป็นความจริง แต่จงปิดบังนิมิตนั้นไว้ เพราะเป็นเรื่องของอีกหลายวันข้างหน้า”
27. และข้าพเจ้าดาเนียลก็อ่อนเพลีย และนอนป่วยอยู่หลายวัน แล้วข้าพเจ้าก็ลุกขึ้น ไปปฏิบัติราชการของพระราชาต่อไป แต่ข้าพเจ้าไม่สบายใจเพราะนิมิตนั้น และไม่เข้าใจเรื่องราวเลย