18. นายร้อยจึงรับตัวชายหนุ่มคนนั้นไปหานายพันแล้วกล่าวกับท่านว่า “นักโทษเปาโลเรียกหาข้าพเจ้า และขอให้พาชายหนุ่มคนนี้มาหาท่าน เพราะเขามีเรื่องแจ้งให้ท่านทราบ”
19. นายพันจึงจูงมือชายคนนั้นไปตามลำพัง แล้วถามว่า “เจ้าจะแจ้งความอะไรกับข้า?”
20. เขาจึงตอบว่า “พวกยิวตกลงกันที่จะขอให้ท่านพาเปาโลลงไปยังสภาในวันพรุ่งนี้ ทำเหมือนว่าจะไต่สวนเรื่องเขาให้ละเอียดยิ่งกว่าเก่า
21. แต่ขออย่าฟัง เพราะว่าพวกเขาซึ่งมีมากกว่าสี่สิบคนจะคอยซุ่มทำร้ายเปาโลและสาบานตัวว่าจะไม่กินหรือดื่มอะไรจนกว่าจะได้ฆ่าเปาโล เวลานี้พวกเขาเตรียมพร้อมแล้ว และกำลังคอยคำอนุญาตจากท่าน”
22. นายพันจึงให้ชายหนุ่มคนนั้นไป กำชับว่า “อย่าบอกใครว่าเจ้ามาแจ้งเรื่องนี้กับข้า”
23. นายพันจึงเรียกนายร้อยสองคนมาสั่งว่า “จงจัดพลทหารสองร้อย ทหารม้าเจ็ดสิบ และทหารหอกสองร้อย ให้พร้อมในเวลาสามทุ่มคืนวันนี้เพื่อไปยังเมืองซีซารียา
24. และจงจัดม้าให้เปาโลขี่ ส่งเขาไปให้เฟลิกส์ผู้ว่าราชการเมืองอย่างปลอดภัย”
25. แล้วนายพันจึงเขียนจดหมายมีใจความดังต่อไปนี้
26. “คลาวดิอัสลีเซียสเรียนท่านเฟลิกส์ผู้ว่าราชการเมืองที่นับถือ
27. พวกยิวจับคนนี้ไว้และเกือบจะฆ่าเขาไปแล้ว แต่ข้าพเจ้าพาพวกทหารไปช่วยเขาไว้ได้ เนื่องจากข้าพเจ้ารู้มาว่าเขาเป็นคนสัญชาติโรมัน
28. และเพราะเหตุที่ข้าพเจ้าอยากทราบถึงสาเหตุที่พวกยิวฟ้องเขา ข้าพเจ้าจึงพาเขาไปยังสภาของพวกยิว
29. ข้าพเจ้าพบว่าเขาถูกฟ้องเพราะปัญหาเกี่ยวกับธรรมบัญญัติของพวกยิว แต่ไม่มีข้อหาที่เขาควรจะตายหรือต้องขังไว้