11. ‘จะไม่มีสักคนที่ออกจากอียิปต์ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปจะได้เห็นแผ่นดินที่เราปฏิญาณว่าจะมอบให้อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เพราะเขาทั้งหลายไม่ได้ติดตามเราอย่างสุดใจ
12. ยกเว้นคาเลบบุตรเยฟุนเนห์คนเคนัส และโยชูวาบุตรนูน เพราะว่าเขาทั้งสองติดตามพระยาห์เวห์อย่างสุดใจ’
13. และพระยาห์เวห์กริ้วอิสราเอล พระองค์จึงทรงให้พวกเขาเร่ร่อนอยู่ในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี จนกระทั่งชาติพันธุ์ที่ทำผิดต่อพระยาห์เวห์ตายหมด
14. และดูซิ ท่านทั้งหลายเติบโตขึ้นมาแทนบิดาของพวกท่าน เป็นพันธุ์คนบาปที่จะทวีพระพิโรธของพระยาห์เวห์ต่ออิสราเอลให้มากยิ่งขึ้น
15. เพราะว่าถ้าพวกท่านหันจากการติดตามพระองค์ พระองค์จะทรงทอดทิ้งเขาทั้งหลายในถิ่นทุรกันดารอีก และพวกท่านจะทำลายชนชาตินี้ทั้งหมด”
16. แล้วเขาทั้งหลายเข้ามาใกล้ท่านกล่าวว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายจะสร้างคอกสำหรับฝูงปศุสัตว์ที่นี่ และสร้างเมืองสำหรับลูกเล็กๆ ทั้งหลายของพวกข้าพเจ้า
17. แต่พวกข้าพเจ้าพร้อมจะถืออาวุธไปข้างหน้าคนอิสราเอล จนกว่าข้าพเจ้าทั้งหลายจะนำพวกเขาไปถึงที่อยู่ของเขา ส่วนลูกเล็กของพวกข้าพเจ้าจะอยู่ในเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบเพราะเหตุชาวแผ่นดินนี้
18. ข้าพเจ้าทั้งหลายจะไม่กลับบ้านจนกว่าคนอิสราเอลจะได้รับมรดกของพวกเขา
19. เพราะพวกข้าพเจ้าจะไม่รับมรดกร่วมกับเขาทั้งหลายที่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดนและที่ไกลออกไป เพราะว่ามรดกที่ตกทอดถึงข้าพเจ้าทั้งหลายนั้นอยู่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน”
20. โมเสสจึงกล่าวกับพวกเขาว่า “ถ้าท่านทั้งหลายจะทำตามสิ่งที่พูดนี้ ถ้าท่านจะถืออาวุธเข้าสงครามเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์
21. และคนของท่านทุกคนที่ถืออาวุธจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ จนกว่าพระองค์จะทรงขับไล่ศัตรูจากพระพักตร์ของพระองค์
22. และแผ่นดินนั้นพ่ายแพ้ต่อพระยาห์เวห์ ภายหลังท่านจึงจะกลับบ้านและพ้นจากพันธะที่มีต่อพระยาห์เวห์และอิสราเอล แผ่นดินนี้ก็จะตกเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์