14. และโมเสสโกรธพวกนายทหาร คือพวกนายพันและพวกนายร้อยผู้กลับจากการทำสงคราม
15. โมเสสพูดกับเขาทั้งหลายว่า “พวกท่านไว้ชีวิตผู้หญิงทั้งหมดหรือ?
16. ดูซิ หญิงเหล่านี้ทำให้คนอิสราเอลหลงทำผิดต่อพระยาห์เวห์ในเรื่องเปโอร์โดยคำแนะนำของบาลาอัม และภัยพิบัติจึงเกิดขึ้นท่ามกลางชุมนุมชนของพระยาห์เวห์
17. ฉะนั้นจงประหารเด็กผู้ชายทุกคน และประหารผู้หญิงทุกคนซึ่งเคยร่วมหลับนอนกับผู้ชาย
18. แต่ให้ไว้ชีวิตหญิงสาวที่ยังไม่เคยร่วมหลับนอนกับผู้ชายสำหรับพวกท่านเอง
19. จงพักอยู่ภายนอกค่ายเจ็ดวัน คือทุกคนที่ได้ฆ่าคน และทุกคนที่ได้แตะต้องศพผู้ที่ถูกฆ่านั้น จงชำระตัวและชำระเชลยของตนในวันที่สามและวันที่เจ็ด
20. พวกท่านต้องชำระเครื่องแต่งกายทุกชิ้น เครื่องใช้ที่ทำด้วยหนังสัตว์ทุกชิ้น เครื่องใช้ที่ทำจากขนแพะทุกชิ้น และเครื่องใช้ที่ทำด้วยไม้ทุกชิ้น”
21. และเอเลอาซาร์ปุโรหิตกล่าวกับคนที่ออกไปทำสงครามว่า “นี่เป็นข้อกำหนดของธรรมบัญญัติซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาโมเสส
22. เฉพาะทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ดีบุก และตะกั่ว
23. และทุกสิ่งที่ทนไฟได้ ท่านทั้งหลายจงนำไปผ่านไฟ แล้วก็จะสะอาด อย่างไรก็ดีต้องล้างชำระมลทินด้วยน้ำ และสิ่งใดที่ทนไฟไม่ได้ท่านต้องผ่านน้ำ
24. ท่านต้องซักเสื้อผ้าของท่านในวันที่เจ็ด แล้วท่านจะสะอาด หลังจากนั้นพวกท่านจึงจะเข้ามาในค่ายได้”
25. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
26. “ให้เจ้าและเอเลอาซาร์ปุโรหิตกับบรรดาหัวหน้าสกุลของชุมนุมชนนับสิ่งที่ชิงมา คือทั้งคนและสัตว์ที่ยึดได้
27. แล้วแบ่งสิ่งที่ชิงมาเหล่านั้นให้พวกทหารที่ออกไปทำสงครามส่วนหนึ่ง และให้ชุมนุมชนทั้งหมดอีกส่วนหนึ่ง
28. และจงชักส่วนหนึ่งจากทหารที่ออกไปทำสงครามเป็นของถวายแด่พระยาห์เวห์ คือชักหนึ่งในห้าร้อย จากทั้งคน ฝูงโค ฝูงลา และฝูงแพะแกะ
29. แล้วเอาส่วนที่ชักจากพวกเขามอบให้แก่เอเลอาซาร์ปุโรหิตเป็นเครื่องถวายแด่พระยาห์เวห์