1. ชุมนุมชนทั้งหมดของคนอิสราเอลเข้ามาในถิ่นทุรกันดารศิน ในเดือนที่หนึ่ง ประชาชนพักอยู่ที่คาเดช และมิเรียมสิ้นชีวิต แล้วถูกฝังไว้ที่นั่น
2. และชุมนุมชนไม่มีน้ำ เขาทั้งหลายประชุมกันต่อต้านโมเสสและอาโรน
3. ประชาชนโต้เถียงกับโมเสสและกล่าวว่า “เมื่อพี่น้องเราตายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์นั้น ถ้าเราตายเสียด้วยก็ดี
4. ทำไมท่านพาชุมนุมชนของพระยาห์เวห์มาในถิ่นทุรกันดารนี้ และให้ตัวเราและสัตว์เลี้ยงของเราตายกันที่นี่?
5. และทำไมท่านจึงให้เราออกจากอียิปต์ และนำเรามายังที่เลวทรามนี้? ซึ่งเป็นที่ที่ไม่สามารถหว่านข้าว ไม่มีต้นมะเดื่อ ไม่มีองุ่นหรือทับทิม และไม่มีน้ำดื่ม”
6. แล้วโมเสสและอาโรนจึงออกจากที่ประชุมไปที่ประตูเต็นท์นัดพบแล้วซบหน้าลง และพระสิริของพระยาห์เวห์ปรากฏแก่เขาทั้งหลาย
7. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
8. “จงถือไม้เท้าและจงเรียกประชุมชุมนุมชน ทั้งตัวเจ้าและอาโรนพี่ชายของเจ้า และให้เจ้าทั้งสองบอกหินต่อหน้าต่อตาประชาชนให้มันหลั่งน้ำออกมา ดังนั้นเจ้าจะเอาน้ำออกจากหินให้พวกเขา แล้วให้ทั้งชุมนุมชนและสัตว์เลี้ยงได้ดื่ม”
9. โมเสสก็นำไม้เท้าไปจากพระพักตร์พระยาห์เวห์ ตามที่พระองค์ทรงบัญชา