13. ผลรุ่นแรกของพืชทุกอย่างที่อยู่ในแผ่นดิน ซึ่งเขานำมาถวายพระยาห์เวห์จะเป็นของเจ้า ทุกคนในครัวเรือนของเจ้าที่สะอาดรับประทานได้
14. ของมอบถวายทุกอย่างในอิสราเอลจะเป็นของเจ้า
15. ลูกหัวปีของทุกชีวิตที่ออกจากครรภ์ไม่ว่าคนหรือสัตว์ซึ่งเขาถวายแด่พระยาห์เวห์จะเป็นของเจ้า แต่อย่างไรก็ตาม บุตรหัวปีของมนุษย์นั้นเจ้าจะต้องไถ่ไว้ และเจ้าต้องไถ่ลูกหัวปีของพวกสัตว์ที่มลทินด้วย
16. และค่าไถ่ (พออายุได้หนึ่งเดือนเจ้าก็ต้องไถ่) ให้เจ้ากำหนดว่าเป็นเงินห้าเชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ (หนึ่งเชเขลหนักประมาณ 12 กรัม)
17. แต่ลูกหัวปีของโค หรือลูกหัวปีของแกะ หรือลูกหัวปีของแพะ เจ้าไม่ต้องไถ่ เพราะเป็นของบริสุทธิ์ เจ้าจงเอาเลือดของมันพรมบนแท่นบูชา และเอาไขมันของมันเผาเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระยาห์เวห์
18. แต่เนื้อของมันจะเป็นของเจ้า เช่นเดียวกับเนื้ออกที่โบกถวายและเนื้อโคนขาขวาที่เป็นของเจ้า
19. เครื่องถวายทุกอย่างที่บริสุทธิ์ที่คนอิสราเอลถวายแด่พระยาห์เวห์ เราให้แก่เจ้าและแก่บุตรชายหญิงซึ่งอยู่กับเจ้า เป็นส่วนแบ่งที่กำหนดถาวร เป็นพันธสัญญาเกลือนิรันดร์เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์สำหรับเจ้าและพงศ์พันธุ์ของเจ้าด้วย”
20. และพระยาห์เวห์ตรัสกับอาโรนว่า “เจ้าจะไม่ได้รับมรดกในแผ่นดินของพวกเขา และจะไม่มีส่วนแบ่งใดๆ ท่ามกลางพวกเขาเลย เราเองจะเป็นส่วนแบ่งของเจ้าและเป็นมรดกของเจ้าท่ามกลางคนอิสราเอล
21. “และดูสิ เราให้ทศางค์ทั้งหมด ในอิสราเอลแก่คนเลวีเป็นมรดก เป็นค่าตอบแทนงานที่เขาทั้งหลายทำอยู่ คืองานที่เต็นท์นัดพบ
22. ตั้งแต่นี้ไปคนอิสราเอลจะไม่เข้ามาใกล้เต็นท์นัดพบ เกรงว่าพวกเขาจะรับโทษบาปถึงตาย
23. แต่คนเลวีจะต้องทำงานของเต็นท์นัดพบ และพวกเขาจะต้องรับโทษความผิดของเขา จะเป็นกฎกำหนดถาวรตลอดชาติพันธุ์ของเจ้า เขาทั้งหลายจะไม่มีส่วนมรดกท่ามกลางคนอิสราเอล
24. เพราะว่าทศางค์ของคนอิสราเอล ซึ่งถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องถวาย เราได้ให้แก่คนเลวีเป็นมรดก เพราะฉะนั้นเราจึงบอกพวกเขาว่าเขาจะไม่มีมรดกท่ามกลางคนอิสราเอล”
25. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
26. “ยิ่งกว่านั้น เจ้าจงกล่าวแก่คนเลวีว่า ‘เมื่อพวกเจ้ารับทศางค์จากคนอิสราเอล ซึ่งเราให้แก่พวกเจ้าเป็นมรดกของเจ้าที่มาจากพวกเขานั้น เจ้าจงนำร้อยละสิบจากทศางค์นั้นถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องถวาย