34. แล้วท่านขึ้นไปนอนทับเด็ก ให้ปากทับปาก ตาทับตา และมือทับมือ เมื่อท่านเหยียดตัวของท่านบนเขา เนื้อตัวของเด็กนั้นก็อุ่นขึ้นมา
35. ท่านก็เดินไปมาในบ้านครั้งหนึ่ง แล้วขึ้นไปเหยียดตัวของท่านบนเขาอีก เด็กนั้นก็จาม 7 ครั้ง และเด็กนั้นก็ลืมตาของตน
36. แล้วท่านก็เรียกเกหะซีมาสั่งว่า “ไปเรียกหญิงชาวชูเนมคนนี้มา” เขาจึงไปเรียกนาง และเมื่อนางมาถึงท่านแล้ว ท่านกล่าวว่า “จงอุ้มลูกของเธอขึ้นเถิด”
37. นางจึงเข้ามาทรุดตัวลงที่เท้าของท่านกราบลงถึงดิน แล้วนางก็อุ้มบุตรของนางขึ้นและออกไปข้างนอก
38. เมื่อเอลีชากลับมาที่กิลกาล แผ่นดินเกิดกันดารอาหาร และเมื่อพวกผู้เผยพระวจนะนั่งอยู่ต่อหน้าท่าน ท่านก็บอกคนใช้ของท่านว่า “จงตั้งหม้อใบใหญ่และต้มอาหารให้พวกผู้เผยพระวจนะ”
39. คนหนึ่งออกไปเก็บผักที่ทุ่งนา และพบไม้เถาป่าเถาหนึ่ง เขาเด็ดน้ำเต้าป่าจากเถานั้นจนเต็มตัก กลับมาหั่นใส่ในหม้อต้มอาหารโดยไม่ทราบว่าเป็นผลอะไร
40. แล้วพวกเขาตักออกให้คนเหล่านั้นกิน ขณะกำลังกินอาหารอยู่นั้น เขาร้องขึ้นว่า “โอ คนของพระเจ้า มีความตายอยู่ในหม้อนั้น” และเขาก็กินกันต่อไปไม่ได้
41. แต่ท่านสั่งว่า “จงเอาแป้งมา” แล้วท่านก็ใส่แป้งลงในหม้อ และบอกว่า “จงตักออกให้คนเหล่านั้นกิน” และไม่มีอันตรายอยู่ในหม้อนั้น
42. มีชายคนหนึ่งมาจากบาอัลชาลิชาห์ เขานำของมาให้คนของพระเจ้ามีขนมปังเป็นพืชผลแรกคือ ขนมบาร์เลย์ 20 ก้อน และรวงข้าวใหม่ใส่กระสอบของเขามา และเอลีชากล่าวว่า “จงให้คนเหล่านั้นกิน”
43. แต่คนใช้ของท่านตอบว่า “ข้าพเจ้าจะตั้งอาหารเพียงเท่านี้ให้คน 100 คนกินกันได้อย่างไร?” ท่านจึงสั่งซ้ำว่า “จงให้คนเหล่านั้นกินเถิด เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘เขาทั้งหลายจะกินและยังเหลืออีก’ ”
44. เขาจึงตั้งอาหารไว้ต่อหน้าเขาทั้งหลาย พวกเขาได้กิน และยังเหลืออยู่จริงตามพระวจนะของพระยาห์เวห์