11. วันหนึ่งท่านมาที่นั่น แวะขึ้นไปห้องนั้น และนอนอยู่ที่นั่น
12. ท่านจึงบอกเกหะซีคนใช้ของท่านว่า “ไปเรียกหญิงชาวชูเนมคนนี้มา” เมื่อเขาเรียกนาง นางก็มายืนอยู่ต่อหน้าท่าน
13. ท่านจึงบอกแก่เกหะซีว่า “จงบอกนางว่า ดูซิ เธอลำบากมากมายอย่างนี้เพื่อเรา จะให้เราทำอะไรเพื่อเธอบ้าง? มีอะไรจะให้ทูลพระราชาเพื่อเธอหรือไม่? หรือจะให้พูดอะไรกับผู้บัญชาการกองทัพ?” นางตอบว่า “ดิฉันอยู่ในหมู่พี่น้องของดิฉันค่ะ”
14. และท่านกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นจะให้ทำอะไรเพื่อนาง?” เกหะซีตอบว่า “แท้จริงนางไม่มีบุตรชายและสามีของนางก็แก่แล้ว”
15. ท่านจึงบอกว่า “ไปเรียกนางมา” และเมื่อเขาไปเรียกนาง นางก็มายืนอยู่ที่ประตู
16. ท่านกล่าวว่า “เมื่อถึงเวลานี้ในปีหน้า เธอจะได้อุ้มบุตรชายคนหนึ่ง” และนางตอบว่า “คนของพระเจ้า เจ้านายของดิฉัน อย่าหลอกสาวใช้ของท่านเลย”
17. แต่หญิงนั้นก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง เมื่อถึงเวลานั้นในปีต่อมาตามที่เอลีชาบอกนาง
18. เมื่อเด็กนั้นโตขึ้น วันหนึ่งเขาออกไปหาบิดาของเขาในหมู่คนเกี่ยวข้าว
19. เขาบอกบิดาว่า “โอย หัวของฉัน หัวของฉัน” บิดาจึงสั่งคนใช้ว่า “อุ้มเขาไปหาแม่”
20. เมื่อคนใช้อุ้มเขามาให้มารดา เด็กนั้นก็นั่งอยู่บนตักมารดาจนเที่ยงวัน แล้วก็สิ้นชีวิต
21. นางจึงอุ้มเขาขึ้นไปวางไว้บนที่นอนของคนของพระเจ้า และปิดประตูเสีย แล้วไปข้างนอก
22. นางก็ไปเรียกสามีของนางกล่าวว่า “ขอส่งคนใช้คนหนึ่งกับลาตัวหนึ่งมาให้ฉัน เพื่อฉันจะรีบไปหาคนของพระเจ้า และกลับมาอีก”
23. และเขาถามว่า “วันนี้จะไปหาท่านทำไม? มันไม่ใช่วันต้นเดือนหรือวันสะบาโต” นางตอบว่า “ไม่เป็นไร”
24. แล้วนางผูกอานลาและสั่งคนใช้ว่า “จงเร่งลาไปเร็วๆ อย่าชะลอฝีเท้า นอกจากฉันสั่ง”
25. แล้วนางก็ออกเดินทาง และมาถึงคนของพระเจ้าที่ภูเขาคารเมลเมื่อคนของพระเจ้าเห็นนางมา ท่านก็พูดกับเกหะซีคนใช้ของท่านว่า “ดูแน่ะ หญิงชาวชูเนมมาข้างโน้น