5. พระองค์ทรงสร้างเมืองเบธโฮโรนบนและเบธโฮโรนล่างด้วย (เป็นเมืองปราการที่มีกำแพง ประตูเมือง และดาลประตู)
6. พระองค์ทรงสร้างเมืองบาอาลัท และเมืองคลังหลวงทั้งหมดที่ซาโลมอนทรงมีอยู่ นอกเหนือจากเมืองสำหรับรถรบ และเมืองสำหรับทหารม้าทั้งหมดของพระองค์ รวมทั้งสิ่งใดที่พระองค์ทรงประสงค์จะสร้างในเยรูซาเล็ม ในเลบานอน และในแผ่นดินทั้งหมดที่พระองค์ทรงครอบครองอยู่
7. ประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่ในพวกคนฮิตไทต์ คนอาโมไรต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส ผู้ที่ไม่ใช่อิสราเอล
8. จากเชื้อสายของพวกเขาที่เหลืออยู่ต่อมาในแผ่นดิน ซึ่งประชาชนอิสราเอลไม่ได้ทำลาย ซาโลมอนทรงให้ประชาชนเหล่านี้เป็นทาสแรงงานจนทุกวันนี้
9. แต่ส่วนคนอิสราเอลนั้นซาโลมอนไม่ได้ทรงทำให้เป็นทาสแรงงาน เขาทั้งหลายเป็นทหารและเป็นนายทหารของพระองค์ เป็นผู้บังคับบัญชารถรบ และทหารม้าของพระองค์
10. และคนพวกนี้เป็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของพระราชาซาโลมอนซึ่งมี 250 คน ที่เป็นผู้ปกครองประชาชน
11. ซาโลมอนทรงนำพระราชธิดาของฟาโรห์จากนครดาวิดมายังพระราชวังที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้พระนาง เพราะพระองค์ตรัสว่า “มเหสีของเราไม่ควรอยู่ในวังของดาวิดพระราชาแห่งอิสราเอล เพราะว่าสถานที่ต่างๆ ซึ่งหีบของพระยาห์เวห์ได้เข้าไปถึงนั้นล้วนบริสุทธิ์”
12. แล้วซาโลมอนทรงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์บนแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้ที่หน้ามุข
13. ตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำคือการถวายบูชาตามบัญญัติของโมเสส ในวันสะบาโตในวันขึ้นหนึ่งค่ำ และในเทศกาลเลี้ยงประจำปีสามเทศกาล คือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลสัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง
14. และตามกฎหมายของดาวิดพระราชบิดาของพระองค์ พระองค์ทรงแบ่งเวรของบรรดาปุโรหิตในการปรนนิบัติ และแบ่งเวรของบรรดาเลวีในหน้าที่ของการสรรเสริญ และการรับใช้ต่อหน้าปุโรหิตตามหน้าที่ประจำวันที่ต้องทำ และแบ่งคนเฝ้าประตูเป็นเวรเฝ้าประตู เพราะว่าดาวิดคนของพระเจ้าทรงบัญชาไว้อย่างนั้น
15. และเขาทั้งหลายไม่ได้หันไปจากสิ่งที่พระราชาทรงบัญชาพวกปุโรหิตและคนเลวีไว้ ไม่ว่าในเรื่องใด รวมทั้งเรื่องการคลัง
16. พระราชกิจทั้งหมดของซาโลมอนก็ลุล่วงตั้งแต่วันที่วางรากฐานพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จนถึงวันที่งานเสร็จ พระนิเวศของพระยาห์เวห์ก็สำเร็จครบถ้วน
17. แล้วซาโลมอนเสด็จไปยังเมืองเอซิโอนเกเบอร์และเมืองเอโลทที่ชายทะเลในดินแดนเอโดม