1 พงศ์กษัตริย์ 22:7-13 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

7. แต่​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ตรัส​ว่า “ที่​นี่​ไม่‍มี​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​อีก​แล้ว​หรือ ที่​เรา​จะ​ถาม​ได้?”

8. และ​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​ตรัส​กับ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ว่า “ยัง​มี​ชาย​อีก‍คน‍หนึ่ง​ซึ่ง​เรา​จะ​ให้​ทูล​ถาม​พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้ คือ​มี‌คา‌ยาห์​บุตร​อิม‌ลาห์ แต่​เรา​เอง​เกลียด‍ชัง​เขา เพราะ​เขา​พยา‌กรณ์​แต่​เรื่อง​ร้าย ไม่​เคย​พยา‌กรณ์​เรื่อง​ดี​เกี่ยว‍กับ​เรา​เลย” แต่​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ตรัส​ว่า “ขอ​พระ‍ราชา​อย่า​ตรัส​อย่าง​นั้น​เลย”

9. แล้ว​พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​จึง​เรียก​มหาด‌เล็ก​คน​หนึ่ง และ​ตรัส​สั่ง​ว่า “จง​รีบ​ไป​พา​มี‌คา‌ยาห์​บุตร​อิม‌ลาห์​มา”

10. พระ‍ราชา​แห่ง​อิสรา‌เอล​และ​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​พระ‍ราชา​แห่ง​ยู‌ดาห์​ต่าง​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง ทรง​ฉลอง​พระ‍องค์​เยี่ยง​กษัตริย์ ณ ลาน‍นวด‍ข้าว ตรง​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง​สะ‌มา‌เรีย และ​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ทั้ง‍หมด​ก็​พยา‌กรณ์​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​ทั้ง‍สอง​พระ‍องค์

11. และ​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​บุตร​เค‌นา‌อะ‌นาห์​จึง​ทำ​เขา​สัตว์​ด้วย​เหล็ก แล้ว​พูด​ว่า “พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ‘ด้วย​สิ่ง‍เหล่า‍นี้ เจ้า​จะ​ผลัก​คน​ซี‌เรีย​ไป​จน​พวก‍เขา​ย่อย‍ยับ’ ”

12. และ​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ทั้ง‍หมด​ก็​พยา‌กรณ์​อย่าง​นั้น​ทูล​ว่า “ขอ​เสด็จ​ไป​รา‌โมท‌กิ‌เล‌อาด​เถิด และ​มี​ชัย‍ชนะ เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ทรง​มอบ​เมือง​นั้น​ไว้​ใน​พระ‍หัตถ์​ของ​พระ‍ราชา”

13. และ​ผู้‍สื่อ‍สาร​ที่​ไป​เรียก​มี‌คา‌ยาห์​ได้​บอก​ท่าน​ว่า “นี่‍แน่ะ ถ้อย‍คำ​ของ​บรร‌ดา​ผู้‍เผย‍พระ‍วจนะ​ก็​พูด​สิ่ง​ที่​เป็น​มงคล​แก่​พระ‍ราชา​เป็น​เสียง​เดียว‍กัน ขอ​ให้​ถ้อย‍คำ​ของ​ท่าน​เหมือน​อย่าง​ถ้อย‍คำ​ของ​คน​หนึ่ง​ใน​พวก​นั้น และ​พูด​แต่​สิ่ง​ที่​เป็น​มงคล”

1 พงศ์กษัตริย์ 22