17. ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นกฎเกณฑ์กับอิสราเอล ให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
18. ว่า “เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้าเป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย”
19. เมื่อพวกท่านยังเป็นแต่คนจำนวนน้อยแค่หยิบมือ และยังเป็นแต่คนต่างด้าวในที่นั้น
20. พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นจากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
21. พระองค์มิทรงยอมให้ใครบีบบังคับเขาพระองค์ทรงตักเตือนบรรดาพระราชา ด้วยเห็นแก่พวกเขา
22. ว่า “อย่าแตะต้องผู้ที่เราเจิมไว้อย่าทำอันตรายผู้เผยพระวจนะของเรา”
23. แผ่นดินโลกทั้งสิ้น จงร้องเพลงถวายพระยาห์เวห์จงประกาศความรอดของพระองค์ทุกๆ วัน
24. จงเล่าถึงพระสิริของพระองค์ ท่ามกลางบรรดาประชาชาติและการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ ท่ามกลางชนทุกชาติ
25. เพราะพระยาห์เวห์นั้นยิ่งใหญ่ และทรงสมควรรับการสรรเสริญอย่างยิ่งพระองค์ทรงเป็นที่เกรงกลัวเหนือพระทั้งปวง
26. เพราะพระทั้งปวงของชนชาติทั้งหลายเป็นรูปเคารพแต่พระยาห์เวห์ทรงสร้างฟ้าสวรรค์
27. พระสิริและความสง่างามอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระองค์พระกำลังและความชื่นบานมีอยู่ในสถานที่ประทับของพระองค์