17. เมื่อซามูเอลเห็นซาอูลเข้าแล้ว พระยาห์เวห์ทรงบอกท่านว่า “นี่เป็นชายคนที่เราได้บอกกับเจ้าแล้ว เขาผู้นี้จะปกครองเหนือประชากรของเรา”
18. แล้วซาอูลก็เข้ามาใกล้ซามูเอลที่ประตูและพูดว่า “ขอบอกข้าพเจ้าหน่อยว่า บ้านของผู้ทำนายอยู่ที่ไหน?”
19. ซามูเอลตอบซาอูลว่า “ข้าพเจ้าเองเป็นผู้ทำนายนั้น จงนำหน้าข้าพเจ้าขึ้นไปยังปูชนียสถานสูงนั้น เพราะในวันนี้ท่านจะรับประทานอาหารกับข้าพเจ้า และพรุ่งนี้เช้าข้าพเจ้าจึงจะให้ท่านไปและข้าพเจ้าจะบอกทุกอย่างที่อยู่ในใจของท่านแก่ท่าน
20. ส่วนเรื่องฝูงลาของท่านที่หายไปสามวันแล้วนั้นอย่าสนใจเลย เพราะมีคนพบแล้ว ความปรารถนาทั้งหมดของคนอิสราเอลนั้นมุ่งที่ใครเล่า ไม่ใช่ตัวท่านและพงศ์พันธุ์ของบิดาท่านหรือ?”
21. ซาอูลตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่คนเผ่าเบนยามินหรือ? เป็นเผ่าเล็กน้อยที่สุดในอิสราเอล และตระกูลของข้าพเจ้าไม่ใช่ตระกูลที่ด้อยที่สุดในบรรดาตระกูลของเผ่าเบนยามินหรือ? ทำไมท่านจึงบอกถ้อยคำเหล่านี้กับข้าพเจ้าเล่า?”
22. แล้วซามูเอลก็พาซาอูลกับคนใช้ของท่านเข้าไปในห้องโถง ให้นั่งในที่นั่งด้านหน้าสำหรับผู้ที่รับเชิญ ซึ่งมีประมาณ 30 คน
23. และซามูเอลพูดกับคนครัวว่า “จงนำส่วนที่ข้าพเจ้ามอบให้ ซึ่งข้าพเจ้าบอกเจ้าว่า ‘เก็บไว้ต่างหาก’ นั้นมา”
24. คนครัวจึงนำส่วนขาและส่วนบนนั้นมาวางไว้ข้างหน้าซาอูล และซามูเอลพูดว่า “นี่แน่ะ ส่วนที่ได้เก็บไว้ก็วางอยู่ต่อหน้าท่าน จงรับประทานเถอะ เพราะว่าเก็บไว้ให้แก่ท่านจนถึงเวลาที่กำหนดไว้ เพราะข้าพเจ้าพูดว่า ข้าพเจ้าได้เชิญประชาชนมาแล้ว” ซาอูลจึงรับประทานกับซามูเอลในวันนั้น
25. และเมื่อพวกเขาลงมาจากปูชนียสถานสูงเข้ามาในเมือง ท่านสนทนากับซาอูลบนดาดฟ้าหลังคาบ้าน
26. พวกเขาตื่นแต่เช้าตรู่ และเมื่อสว่างแล้ว ซามูเอลก็เรียกซาอูลผู้อยู่บนดาดฟ้าว่า “จงลุกขึ้นเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะส่งท่านไป” ซาอูลก็ลุกขึ้น ท่านทั้งสองก็ออกไปที่ถนน ทั้งท่านและซามูเอล
27. เมื่อพวกเขากำลังลงมาที่ชานเมือง ซามูเอลจึงพูดกับซาอูลว่า “จงบอกคนใช้ให้เดินนำหน้าเราไป และเมื่อเขาเดินพ้นไปแล้ว ท่านจงยืนที่นี่สักครู่ เพื่อข้าพเจ้าจะได้แจ้งพระดำรัสของพระเจ้าให้ท่านทราบ”