11. และพวกเขาก็วางหีบแห่งพระยาห์เวห์ไว้บนเกวียนพร้อมกับกล่องหนูทองคำและรูปฝีของพวกเขา
12. แม่โคทั้งสองก็เดินตรงไปตามทางที่ไปเมืองเบธเชเมช ไปตามทางหลวง เดินพลางร้องพลางไม่เลี้ยวขวาหรือเลี้ยวซ้าย และบรรดาเจ้านายของพวกฟีลิสเตียก็ตามมันไปจนถึงเขตแดนเมืองเบธเชเมช
13. ส่วนชาวเมืองเบธเชเมชกำลังเกี่ยวข้าวสาลีอยู่ที่หุบเขา และเมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหีบ พวกเขาก็ชื่นชมยินดีที่ได้เห็น
14. เกวียนนั้นได้เข้ามาในนาของโยชูวาชาวเบธเชเมชและหยุดอยู่ที่นั่น มีหินใหญ่ก้อนหนึ่งอยู่ที่นั่น เขาจึงผ่าไม้เกวียน และเอาแม่โคเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์
15. และคนเลวีก็เชิญหีบพระยาห์เวห์ลง พร้อมกับกล่องที่มีเครื่องทองคำวางไว้บนก้อนหินใหญ่นั้น และชาวเบธเชเมชก็ขึ้นมาถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และถวายเครื่องสัตวบูชาแด่พระยาห์เวห์ในวันนั้น
16. และเมื่อเจ้านายทั้งห้าของพวกฟีลิสเตียเห็นแล้ว เขาก็กลับไปเมืองเอโครนในวันนั้น
17. ต่อไปนี้ เป็นรูปฝีทองคำซึ่งพวกฟีลิสเตียส่งกลับเป็นเครื่องบูชาชดใช้บาปแด่พระยาห์เวห์ รูปหนึ่งสำหรับเมืองอัชโดด เมืองกาซารูปหนึ่ง เมืองอัชเคโลนรูปหนึ่ง เมืองกัทรูปหนึ่ง เมืองเอโครนรูปหนึ่ง
18. รูปหนูทองคำก็เช่นเดียวกัน ตามจำนวนเมืองทั้งหมดของฟีลิสเตียที่เป็นเมืองของเจ้านายทั้งห้า คือเมืองที่มีป้อมปราการ และหมู่บ้านที่ไม่มีกำแพงเมือง หินก้อนใหญ่ซึ่งเขาวางหีบของพระยาห์เวห์ไว้นั้นก็ยังเป็นพยานอยู่จนทุกวันนี้ที่ในทุ่งนาของโยชูวาชาวเบธเชเมช
19. พระองค์ทรงประหารชาวเบธเชเมช เพราะว่าพวกเขามองข้างในหีบของพระยาห์เวห์ พระองค์ทรงประหารเสีย 70 คนและ 50,000 คน และประชาชนก็ไว้ทุกข์ เพราะพระยาห์เวห์ทรงประหารประชาชนเสียเป็นอันมาก
20. แล้วชาวเบธเชเมชจึงกล่าวว่า “ใครจะสามารถยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้บริสุทธิ์องค์นี้ได้? พระองค์จะเสด็จจากเราไปหาใครดี?”
21. ดังนั้นเขาจึงส่งพวกผู้สื่อสารไปยังชาวเมืองคีริยาทเยอาริมกล่าวว่า “พวกฟีลิสเตียได้คืนหีบของพระยาห์เวห์มาแล้ว ขอลงมาเชิญหีบขึ้นไปอยู่กับพวกท่านเถิด”